Sevinc Arzulu Şiirleri - Şair Sevinc Arzulu

Yol gede bilmedim kardaşım ile,
Dostlaşa bilmedim adaşım ile.
Günahım yudum ben göz yaşım ile,
Sen de yu qar ile, yağışla,Allah.
Bağışla sen beni bağışla,Allah.

Göz yaşımı bulud edib,sepdim gümüş göllere
Qoymadım ki birce damcı düşsün geniş çöllere.
Haray saldım obalara,haray saldım ellere
Haradasan aslan yarım,igid yarım,merd yarım
Görmeyesen keder-qüsse,bilmeyesen derd yarım.

Hesretin vüsala hesabı olma,
Zalımın adamı, asabı olma.
Ne olur, bu qeder esebi olma,
Dözmerem sevdamın gerginliyine.

Ağrılı başımı tüstüne qoyub,
Gözümün yaşını büstüne qoyub,
Xatire daşını üstüne qoyub.
Ucaldım mehebbet mebedini ben.

Zamanın bahalı müşkü ağılmış,

Su çekildi,gen düzleri mar aldı,
Seni benden o zalımca xar aldı.
Gümüş telin birden-bire qaraldı,
Evvelkitek yene saçı şevesen,
Inanmıram beni bir de sevesen.

Külek gülü eyib,kolu aşıb ki,
Dalğa sözün deyib, sahil aşıb ki.
Xetrine kim deyib,kim dalaşıb ki,
Özün yorub yola salmısan beni.

Avara dostlara qatılmamışam,

Gencliyi tez öten perimişim ben,
Yaramı çiçekle serimişim ben.
Sensiz gile-gile erimişim ben,
Sel olub dağları aşıb gelmişim.

Odlandım,qalmadı külüm gizlice,

“Getme”-dedim,dost olmaram dözümle,
“Etme-dedim,mest olmaram közünle.
“İtme”- dedim,bacarmaram özümle,
Yoldaş oldum bir namehrem xar ile.

Göz bulağım şırım-şırım şırıldar,

Qüsse-qem her öten anıma işler,
Yalanın doğrusu qanıma işler.
Illerin ağrısı canına işler,
Torpaq da duzlaşıb şoranlıq olar.

Yalanın üstünde qurulub dünya,

Ay işığı günden küsüb.
Xatireler dünden küsüb.
Vüsal yene benden küsüb,
Oturubdur yol üstünde.

Qem zemisi biçilmir ki,