Pencere önünde duran o qızın,
Gözleri yol çekir denize kimi.
Indi o dünyanın teki,yalqızı
Baxdıqca hey artır denize kini.
Alıb sevdiyini deniz elinden,
Zirvede alaçıq salan ben idim,
Kasıba elaçıq,talan ben idim.
Dersinde elaçı olan ben idim,
De,niye verdin bes ikini,dünya.
Kederi odana çıraq eyledin,
Ocaq his eyleyer yanana kibi,
Çerlersen anlamaz qanana kibi.
Seni xatırlayıb anana kibi,
Kiminse yadına düşmüşüm ben de.
Kim idi yalanı unlayıb öyen,
Güneş gülüb şefeq saçdı,
Zülmet ondan uzaq qaçdı.
Gül bülbüle könül açdı,
Düyüm-düyüm düyümlendi.
Mehebbetim mehek daşı,
Uzun-uzun qarğılar,
Gören kimi qarğıyar.
Qara-qara qarğalar,
Meydanı boş görübler.
Eh,deyilmi kimse er,
De,neye lazımdır zavallı olmaq,
Daima qem-keder ehvallı olmaq.
Üreye su seper çox varlı olmaq,
Milyonda görünür,yüzde görünmür.
Üzüme qayıdır derdin,möhnetin,
Sevginin kendiri başdan üzülür,
Boynunun bağısı daşdan düzülür.
Kövrek barmağımdan yaş da süzülür,
Hesrete dözmeyen dözüm ağlayır.
Hicranın gününü ilim satmayır,
Kaman yayın yatağında,
Ulduz ayın yatağında.
Qurma çayın yatağında,
Alaçığı sel aparar.
Varın paylar bile-bile,
Baharda eşq etri var,
Çiçekli köşk etri var.
Uzaqda müşk etri var,
Çeni qoxu apardı.
Dünya kele-kötürdü,
Esirgeyer felek bizden alqışı,
Neden tutar bizi yaman qarğışı.
Görürsenmi,yağır hicran yağışı,
Üreyimi sel suları basıbdır.
Yaz gelmemiş xar yene de yaylanıb,
Bazı kelimeleri anlamasam da Azerbaycan lehçesini çok seviyorum. Sizin şiirleriniz de çok güzel. Allah a emanet olun.