Sevilay Yücedağ Şiirleri - Şair Sevilay ...

Gidersem
Hele birde
Gözlerinden kalkarsa cenazem
Baktığın her yerde
Yaşama özürlü
Kefeni yırtık

Yine Zindana düğümlendi gece! !
Hücremin rutubetli duvarı hazır;
Gözlerinin izi saplı olan yüzüme
Yokluğuna doğru yürüyen
Zavallı bir sabahı kusmaya..
Sonu sürgün,,

Biliyor musun
Nice yıllar var ki
Kardeşliğinin değmediği yerlerim
Sığınacak yer bulamıyor burada üşümekten! !

Darağacında büyütüyorum

Matemindeyim hala kimliğinden korkanların adressiz mekanlarında..

Ellerim nerede düştüğünü bilmediğim yerlerde kanıyor..

Ne olurdu SEN bu ecel mısralarını yazdırmasaydın bana ne olurr..

Ölüm kaçmış gözlerime kirpiklerim canımı çekişiyor! !

Adresi unutulmuş bir yerde,,
Kirli yüzlü karanlık yürekli adamların
Ayak izlerine basmamak için
Sol yanımda yatalak kaldı kalbim..

Ölüm kaçtı gözlerime! !
Kirpiklerim olmayan yatağımda,,
Olmayan yastığımda,,
Olamayacak hayallerime düşlerime ağlıyor..

Son bir umut,,

Yaşam denen bu kirli oyunda
Bütün kurallara kuralsızlıkla direnerek
Zifiri karanlıklarda kurduğumuz utangaç düşlerden
Gökkuşakları yaratabilme adına
Bildiğimiz tüm hileleri sunuyorduk
Bilmem kaç asır önce boynumuza asılan yasaklara..

Soluğunun yorulduğu yer; bedenimin faili olmayan cinayet hanesidir..
Gecenin hüznünden akan gözyaşıyla yırtılan sabahın taze nefesi
boğazımda düğümlü..
Gözyaşımda açan o GÖKKUŞAĞINI yakalayabildiğim zaman;
ya nefesimin ya o düğümün boğazlandığı sabah olacak..
Yokluğunun üstüne pervasızca doğan tüm sabahların

Yaşamın hangi taşına
Umuda dair dokunmaya kalktıysak,
Kocaman kirli elleriyle yüreğimize oturdu..
En ağır bombalarıyla
Çocuk saflığında en masum olan
Düşlerimizi parçaladı..

Bembeyaz tuttuğum kanatlarımı dahi
Kurtaramadığım hayattan
Davacı olmamı sorguluyorsun bazen..

Her şeye rağmen ''yaşayacak yer var''
İddialarında gönüllü sanık durumunda buluyorum kendimi