Sevilay Yücedağ Şiirleri - Şair Sevilay ...

Sevilay Yücedağ

Yağmurumsun dedin, yağdım
Yüzünde kurumaktı ahdım
Olmadı..


Gece kendi karanlığını vururken gölgenim omuzunda

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Kokuna susamış nefes kuruluğuyla
Çatlamış dudaklarım duaya durdu
Etin tırnaktan ayrıldığı yerde
Kader diye doldurulan günahlar
Çıkartılır mı papazsız ayinlerde..

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Biliyorum,akşamdan kalma bir sigaranın ateşinde
Saçlarımı doladığım o yıldız yürüyecek üzerime
Söylermisin,nasıl biter umut yarın olmadan
Nasıl parçalanır gecenin rahmi
Ah söylermisin
Nasıl ağlar bir çocuk daha doğmadan..

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Solduk
Yeryüzünün yok sayılan her yerinde
Ciğerinde.!

Kirli elleriyle zulmü ömrüne yerleştiren celladın
Kanlı soluğunu üflerken şakağına

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Bebekler kanla yıkanıp
Düşerken yere
Devrim doğuruyor ellerim
Gözlerim
Nefesim
Kısık sesim

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Sen yoktun
Hüznün kıvranırdı benliğimde
Tenimde değişirdi iklimin
Yanardım göçebe ateşlerinde
Kahır yüklü kafileler geçerdi
Sesinde sedasını saklayan

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Namluya sürülmüş son mermiydi sözlerin
Katlim caizdi benim sevmiştim seni
Yaşam sendin ölüm yine sen
İşte bu yüzden titremedi elin
Tutulmadı dilin bastın tetiğe
Çünkü biliyordun kolay ölürdüm ben..

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Ellerim üşüyor
Orada
Kapat gözlerini
Rüyana sızacağım sıtma nöbetinde
Burada
Zindani bir gece daha düşüyor

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Ateşten gömlek giymediğim günü
Günden sayarsam
Ertelersem
Musallat etmezsem bu ömrü
İsyan isyan kokan
En uzun/sonsuz yürüyüşe

Devamını Oku
Sevilay Yücedağ

Ninova'dan koptu çığlığımın eflatun rengi
Ezilgen yüreğimde postal acısı
On yedi yıllık yoldan geliyorum
Toprağın damarına bastı ayaklarım
Yanımda bir ömrün birikmiş öfkesi
Kuşlarım elektrik tellerine takıldı

Devamını Oku