ŞİRAZESİNDEN KAYAN BİR GÜN
Ben bugün
zamanın kenarından sarktım,
takvimler beni tutamadı.
Bir kelime buldum
Şöminenin Önünde
Yağmur camı usulca dövüyor,
dışarıdaki dünya gri ve sessiz.
İçerisi ise sıcak, bir şöminenin alevi titrek ama güçlü.
Ben ise hayallere sarılmışım,
Sormasınlar
Yokluğunu soruyorlar bana, sevgilim,
Anlatamadım, kelimeler düğümlendi boğazıma.
Diyemedim, yüreğim hâlâ kanıyor diye, söyleyemedim.
Nasıl anlatılır ki ciğerini yakan bu acı;
Sormayın bana, sormayın neler olduğunu,
Yüreğime yağmur yağıyor bugünlerde.
Gözyaşlarım sessizce yıkıyor kalbimi,
Yüreğimin matemi var, yas tutuyor her damla.
“Söyle Beni Anlasın”
Kadın:
Ne düşünüyorsun? Bana söyle artık,
Sessizliğinle mıknatıs gibi çekiyor beni.
Her suskunluğun bir yük gibi düşüyor yüreğime,
Söylesene Yar
Şimdi sen susuyorsun ya,
Beni deli divane ediyorsun sessizliğinle,
Sanıyor musun ki yanına kalacak bu suskunluk?
Yüce Mevlam duymuyor mu,
Suç Ortağım
Geceyi deler adımlarımız,
Sokak lambaları bize göz kırpar.
Kahkahamız yankılanır duvarlarda,
Dünya susar, yalnızca biz konuşuruz.
Sükûtun Kıyısında
Gecenin en sessiz yerinden
Bir gölge düşüyor yüreğime
Ne konuşacak gücüm var
Ne susacak bir yer bırakmış kader bana
Sana her bakışımda sadece sustum.
Anlatamadım yüreğimdekileri sana.
Her geçen gün büyüyen duygularımı,
Sana olan aşkımı, sevgimi… sessizce tuttum.
Ama bil ki, her bakışımda sen vardın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!