Serkan Gebel Şiirleri - Şair Serkan Gebel

Şiire baktığımda ne anlatır diye merak ederim,
Çoğunda boş laf gezdirmesiyle menzilde düşerim,
Ne anlamam gerekir, neyi okumuşuma takılır giderim,
Yazılan şiir, okuduğum şairse, ucuza kaçmışlar der gülerim.

Kalemin kalitelisi hitabın ufkuna sınır çizmez bilirim,

Hangisi huzur, durduğun mu, görüldüğün mü,
İlmek, ilmek sabr ile, tezgahlarda örüldüğün mü,
Edepkar alıcısı olmayan şehirden sürüldüğün mü,
Hepsini bir araya koyup, ateşe verince güldüğün mü.

Hani siz beden, mal seviyorsanız ya,
Hah, işte bunlar hep nefsinizin emmaresi,
Bir de kula aşık olduğunuzu sanıyorsunuz ya,
Hak'kın, tastamam, aşkla vuslata ermenizi istemesi.

Bir demdir, bu da geçer,
Kişi durmaz, yol gider,
Nem elem, neme keder,
Hak divanında soram.

Bir koşum yola gidem,

Bir avanesi gelip, geçmiş İblisin, Hayyam denileni,
Okumaya erinmiş, cühela, şiirlerinde bulmuş nefsini,
Cenneti, ahireti diline dolanmış bulmuş, besbelli nedeni,
Cahilin, cehlinden iki kelime alıp, satar, yakıştırmış semerini.

Tefekkür derin meşakkat, erbabı olmayana verme ipini,

Yorgunluğun kaçıncı safhası bu bilmem,
Yalnız kalmayı, suskunluğu geçeli çok oldum,
Nefes almak, alınca da vermek istemez halleri buldum,
Sanırım insanlıktan geçtim, bambaşka bir kalıba kondum.

Ardımca ya da yüzüme denilenler manasız,

Fikrime sığmıyor geceler de heceler,
Gözlerim hala kapağının ardına gizlenmiyor,
Karanlık her yan, yine şakacılar güneşi bağlıyor,
Uyumakta bedenim saat ilerliyor, sabah başlamıyor.

Kasvet dokunuyor, akıyor tütüne ciğerlerim,

Hepsi bu,
Ben bu kadarım,
Altı üstü ademim,
Kapladığım cürmümdür,
Gördüğün ise hayal gücündür,
Benli değil sadece senli bu görüş,

Hicap harici bir perde daha çektim yüreğime,
Ne insanlarda asalet kalmış, ne ruhlarında aidiyet,
Atalet sineli görüşümüze, yabancılaştık vefaya büsbütün,
Ne buyurmuştu efendimiz; Fitne zamanı evinde ol, üzerini ört.

Gönül içre safa bildim nefesi,
Hane i saadet, erene, göğüs kafesi,
İbadetgah ki, Kabe'den yankılanır sesi,
Hu derken, biri bildirir, çoklukta yiter aksi.