Burası bildiğinden farklı pazar yeridir,
Alacak, satacak malı olan buraya gelir,
Gönül hanesine gelişin belli ki sebeplidir,
Alıp, satamayacaklarca niye kalabalık edilir.
Gönül ehline hasbıhal etmeye gelmiş isen,
Bir rıhtım,
Biraz martı sesi,
Çok az da yosun kokusu,
Senden kalanları taşıyorum,
İteklenerek getirildiğim bu rıhtıma,
Sürüklendiğim umutlarımla dolu valizimle,
Yazana da zor elbet, düşünürseniz,
Methiye dolu şiir bekler maşuk mihenksiz,
Demez ki acaba şiir oluşum neden, nedensiz,
Şairin görüşünde arar özgün güzelliklerini istemsiz.
Kalemden niçinini sormaya cesaretsiz,
Vuslatın manasını, hasrette bildim,
Kılıç vurmadılar, dilin ucunda öldüm,
Tomurcuk umut idim, açmadan soldum,
Sanırlar ki herkes ağladı da, tek ben güldüm.
Sanmayın her sevenin gönül aynası saftır,
Affetmeyi beceremeyenlerin, sözü kuru laftır,
Sevmiştim diye başlayanların ki külliyen gaftır,
Bilemedik ki sevginin özü, yalnızca samimi aftır...
Sen hiç benimle olmadın ki,
Seni sensizlikle yaşadım sessizce,
Tek kişi yetiyormuş aslında sevdalara,
Suda ki balık bilmez ya suyu, öyle işte...su misali.
Sen hiç benimle olmadın ki,
Bu günkü konumuz sevdalık,
Herkes otursun yerine, sessizlik,
Lütfen diyorum arkadaşlar, duyarlılık,
Anlatılacak çok şey var, sende otur insanlık.
Bir gün, bir yerde, birisi mi ne varmış,
Salın çerçevelere hapsettiğiniz kelebekleri,
Silin ağlamaklı çekilmiş resimlerden ifadeleri,
Dikin toprağa kitap arasında kurumuş çiçekleri,
Sevgi yeryüzünden kalkmış, yeniden getirmeliyiz.
Baştan başlayalım, ilk oluştuğunda ne kadar zarifti,
Sevemedim işte,
Zorla olmuyor, denedim inan,
Bensiz aldığın nefesi sevemedim,
Genzimi yakan duman gibi içime çekemedim.
Sevemedim işte,
Ağzını açan allamesi olup sevgiden dem vuruyor,
Kendi zihinlerince dar kalıplara sığdırılmaya çalışılıyor,
Sanıyorlar ki tek yaşanan gerçek, kavradıkları kadarı oluyor,
Akıl çizer hudutları, bunu benliğini sevdiğinde yok edenler anlıyor.
Yanında olup, karşılık gördüğünü sevene yapmam yorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!