Allah’ı sevdiğini iddia eden,
O’nun Resulünü görmezden gelemez.
Böyleleri inmek bilmez hiç sahneden,
Hadisleri içlerine sindiremez.
“Kur’ân yeter” der, yazar ciltlerce kitap,
Peygamberler; yüce Allah’ın seçkin kulları,
Tamamının da Âdem’de (as) kesişir yolları.
Yaratan, âlemlere üstün kıldı onları,
İşte bu ayette zikredilen bazıları:
İmrân bin Mâsân’ın eşi; adı Hanne,
Hazreti Meryem’e olacaktı anne.
Dedi: “Karnımdakini sana adadım,
Kabul et benden ya Rabbi bu niyazım!”
Hanne, Rabbimiz ile koparmadı bağını,
Allah da kabul etti onun bu adağını.
Zekeriya (as); Meryem’in teyzesinin kocası,
Allah’ın emri ile oldu onun hocası.
Meryem’in kerametlerine oldu şahit,
Onun yanında içine doğdu bir ümit,
İstedi müsait olmasa da şerâit…
Duaları hakkıyla işiten Rabbinden,
Tertemiz nesil dileği geçti kalbinden.
Birçok kez kerametleri oldu izhar,
Cebrail’in hitabına oldu mazhar.
Cebrail (as): Ey Meryem! Allah seni seçti,
Ömrün Beytü’l-Makdis’e hizmetle geçti.
Geçmişten nasıl haber verir peygamber?
Bu ayette var bize ince bir mesaj.
Vahiy yolu ile gaybden gelir haber,
İnanmayan hakkı etse de kamuflaj.
Rabbimiz buyurur: Sen orda değildin!
Meryem’e müjde getirdi melek Cebrail: (as)
Ey Meryem! Bir evlâda olacaksın nail.
İsmi Meryemoğlu İsa; Allah’a yakın,
Mesihtir O; her iki dünyada da saygın.
Meryemoğlu İsa sâlihlerden olacak,
Hazreti Meryem’e müjdeler devam etti;
Allah öğretecek yazıyı ve hikmeti,
Olacak insanlar içinde en bilgili,
Hakk koyacak kalbine Tevrat’ı, İncil’i.
Elçi olacak İsrailoğullarına,
Allah’ın izniyle diriltti ölüleri,
Nuh Nebi’nin (as) oğlu Sâm da bunlardan biri.
İsa (as) bilir idi evlerde yenileni,
Söylerdi saklanıp da biriktirileni.
Bu mucizeler ibrettir inananlara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!