İsa (as) hissetti; kafirler kötü niyetli,
Aradı dinini koruyacak gayretli.
Cevap geldi; Havâri’dir onların adı,
Kendilerini bu kutlu yola adadı.
Havâri; en yakın dost, en sâdık arkadaş,
Yahudiler İsa’ya (as) kurdular tuzak,
Düşündüler; öldürüp de kurtulsak,
Korunacağını etmediler idrak.
Allah zalimleri hiç sevmez belirtti,
Bu olayları Kur’ân bize öğretti,
Hristiyanların Hz. İsa (as) Hakkındaki Hezeyanları
Necrân’ın eşrafından on dört kişilik bir heyet,
Medine’de Peygamberimizi (sas) etti ziyaret.
Hep birlikte İslâm dinine edildiler davet,
Öyle bir söz söylediler ki hayret ki ne hayret!
Var ise üzerinde tartışmalı bir konu,
Taraflar toplaşıp hâllederler hemen onu.
Her birinin bedduası olur kısa ve net:
Yalancıya ve zalime Allah etsin lânet.
Hazreti Peygamber (sas) ehl-i kitab’a etti izah:
Aramızdaki ortak olan sözcüğe geliniz!
Hepimizi yaratandan başka yoktur bir ilah,
Göremezsin O’nun bir benzerini bilesiniz.
Üzeyr (as) ve İsa (as) yüce Allah’ın oğlu mu? Aman;
Hazreti İbrahim’e (as) en yakın olan kimdir?
Biri tabii ki de ümmet-i İbrahim’dir,
Bir de O’nun soyundan gelen Peygamberimdir.
Allah Teâlâ, dosttur ihlaslı müminlere,
Yardımcısıdır, gönülden iman edenlere.
Ehl-i kitab’ın bir hinlik oluştu aklında;
Sabahleyin görünün Müminlerin safında,
Akşam da duyurun inkârınızı anında.
Hedefleri şüpheler oluşturmak aslında,
Hasar vermek isterler Müminin imanında.
Kitap ehli ile alakalıdır bu ayet,
Onlardan kimi emanete eder riayet.
Hâkim olur nefsine; vardır sağlam irade,
İstendiğinde sahibine eder iade.
Bunun misali olmuştur Abdullah bin Selâm,
Kitaplarına yapmışlar ekleme,
Demişler: “Bu Allah’ın katındandır.”
Hâlbuki yazdıkları bir derleme,
Bu; bile bile Allah’a bühtandır.
Geldi Kur’ân-ı Kerim; insanlığa oldu rehber,
Anladı-anlattı-yaşadı O yüce Peygamber,
Kalınmamalı asla içeriğinden bîhaber…
Bazı ayetler muhkemdir; hemence anlaşılır,
Müteşâbihdeki güçlükler ehlince aşılır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!