Şehitlik hüsran münafığın zihninde,
Oysa yeri bambaşka İslâm dininde,
Yüce bir mertebedir Hakk’ın indinde.
Allah için can vereni ölü sanma!
Onlar diridir, başka söze inanma!
Harbe katılanlardan oluştu ekip,
Tedbir amaçlı düşman edildi takip.
Koştu Ashâb aldırmadan yarasına,
Uydular Peygamberin bu çağrısına.
Aldılar Rabbimizden büyük mükâfat,
İnkârını gizli tutan münafıklar,
Verir Müslümana en büyük zararı.
İman etmiş görünen aşağılıklar,
Ahirette görecek olacakları.
Öyle bir azap ki işte çeşitleri:
Varsa dünyalık malın, servetin,
Düşün! Unutma sakın ahiretin,
Ben kazandım sana ne der isen;
Pek de iyi olmaz âkıbetin.
Görüp gözetmez isen muhtacı,
Beni Kaynuka İslâm’a davet edildi,
Mektupla ilahi mesajlar iletildi.
Hazreti Ebû Bekir gitti yanlarına,
Nasihat etti Kaynuka oğullarına.
Ey Finhâs! Sen Yahudilerin âlimisin,
Kendisinden başka hiçbir ilah yok, tektir,
Ehl-i kitap da bunu iyi bilmektedir,
Hasetleri helâke sürüklemektedir.
Allah güç ve hikmet sahibi; yok benzeri
Sorulur inkârcılara hesabı seri.
Yahudiler, inanmak için bir şart koştu,
Amaç işi yokuşa sürmek; içi boştu.
“Ancak inanırız bir kişi peygamberse,
Semadan inecek ateş kurbanı yerse.”
Oysa ki nice Peygamber geldi önceden,
Dünyada imtihana tâbidir insan,
Sorulur elbet bir gün bunun hesabı.
Gayr-ı Müslim’in sözüne katlanırsan,
Muhakkak alırsın en büyük sevabı.
Her bir canlı tadacaktır bu ölümü,
Kulluğunu gösterdi, erinmedi,
İtti kenara fani telaşları.
Geceden sabaha kadar dinmedi,
Gözlerinden damladı göz yaşları.
Sordu meraklı bakışlarla Bilal, (ra)
Peygamber yaptı çağrı ümmetine,
Buyurdu: “Rabbinize iman edin!”
İşittik, uyduk O’nun davetine,
Şüphesiz bu dosdoğru olan hak din.
Rabbimiz! Affet günahlarımızı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!