Selim Akgün Şiirleri - Şair Selim Akgün

Ve en çok, sövülmeyi hayat hak eder.
Çünkü sövdüklerinden çok, sevdiklerin gider…

Özlemeyi özledim...
Belki de özlemeyi özlemeyi seviyorum
Bilmiyorum...

Sessizliğime başka anlamlar yüklemeyin,
Anlam kaymasına uğramayan tek yalın halimdir sessizliğim...
Susuşlarımı takma adlarla süslemeyin,
İsimsiz kalsın hecelerim...

Belki suskundur kalemim,

Eskimeyen kaç yeni var?
Önemli olan,
kendini sona bağlayan ilki bulmak.

Mutluluk,yarını getirecek güneşi beklemek gibidir.
Gecedesindir,gecesindir...
Elbet ki o güneş doğacaktır,
Ancak mutluluğu getiriyorsa doğuşunda,
Ardındaki geceyi de ışığa boğacaktır...

Mart gibidir aşk
Kapıdan baktırır,
Umutları,yürekleri yaktırır...
Yersin ayazını,kulakların kızarır;
Nezle eder seni,burnundan keşkelerini akıtır...

Bazen yanlış gözlerde yanlış bebekler görürsün.
Hayal gücü işte,
Büyütüyorum sanırsın,
Aslında tüm umuttan bebekleri
O gözlerde öldürürsün...

Yıldızları sevmiyorum artık...
Kayarken,hayatıma kayanları hatırlatıyorlar!

Üşüyeceksin, soğuk olacak, yüreğine belki karlar yağacak.
Hayat, önüne insanlar sunacak.
Ciddiye al, bazen bir seçim, tüm seçenekleri karanlıkta bırakır.
İyi ölç, kararla tart.
Değmezlere değdirme varlığını;
Yüreğini, yorganına göre uzat!

Fotoğrafı eksik çerçevedir evlilik, eğer sevgi yoksa.