Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Geldikçe geliyor dertler üstüme
Pazara çıkardım kimse almadı
Benim de yaşamak hakkım değil mi?
Artık dayanacak gücüm kalmadı

Ağlamaktan yorgun düştü gözlerim

Bitirdim kederle hüzünlerimi,
Varlığın gönlüme neşe saçıyor.
Hep sende kullandım izinlerimi,
Gülünce yüzünde güller açıyor.

Bütün engelleri aşarım senle,

Mektuplarla avunmayı bıraktım,
Hasretine inan doydum bilesin.
Artık seni savunmayı bıraktım,
Ey vefasız gönül koydum bilesin.

Seviyorsam elbette ki özlerim,

ELA GÜZELE

Gönlümün gönlüne düşmesi kader
Yanmışım gözleri bela güzele
Onunla son buldu gönlümde keder
Yanmışım gözleri ela güzele

Giremedim bağına
Üzüm dolu asmadan
Sana eteklik aldım
Allı morlu basmadan

Gel salına salına

Elinden kaçıp da kurtulamadım
Beni kavuracak yakışlarında
İzlerimden geldin hep adım adım
Gözaltına girdim bakışlarında

Yetmemiş çektiğim onca işkence

Bütün benliğimle senle dolmuşum
Bir an bile olsa sensiz kalamam
Gül gibi boynumu büküp solmuşum
Sensiz yaşamayı göze alamam

Her tarafta senin izin duruyor

Hasretin her gece üstüme çöker
Anılar ağlıyor izler ağlıyor
Sabır taşlarımı yerinden söker
Yüreğim ağlıyor gözler ağlıyor

Nasıl perişanım gel de gör nasıl

Varlığın bu başıma taç
Ocağımız senle tüter
Bakışın her derde ilaç
Baba gölgen bile yeter

Sen varsan derdi aşarım

Senden sonra çöktüm sanma
Pişman olup dönme geri
Kanlı yaşlar döktüm sanma
Gömdüm seni diri diri

Ne adın var nede sanın