Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

HALEP YANIYOR

Bizim yavrumuzdur bizim canımız
Kim mahcup oluyor kim utanıyor
Dökülen bu kanlar bizim kanımız
Halep yine cayır cayır yanıyor

Yaralı gönlümün dermanı sende
Hadi gel kapımı çal be gül yüzlüm
Kahrolası zalim öfkeni yende
Bu gece yanımda kal be gül yüzlüm

Seni görmek bana iyi geliyor

Şu yalan dünyanın penceresinden,
Bakıyordum ama demek ki kördüm,
Türküler söylenir her yöresinden,
Sabrettim sonunda güneşi gördüm...

Sinemin üstüne siper kazıldı,

Üzüldüm ağladım gözyaşı döktüm
Bir yudum mutluluk veremedin ki
Yıkıldım kahroldum sayende çöktüm
Sana yandığımı göremedin ki

Bütün dengeleri bozdu sensizlik

Kader dedim yazım dedim
Yenecektim seni gurbet
Belki biter sızım dedim
Tez bitirdin beni gurbet

Yâre hasret kaldım burda

Senden gittim gideli
İçimde kanar yaram
Hasretten oldum deli
Benim güzel Ankaram

Şimdi olsam sincanda

Bir anda aklımı başımdan aldı
Aşkın en manalı sözleri sende
Gözlerim gözüne takılı kaldı
Dünyanın en güzel gözleri sende

Mavimi yeşil mi yoksa elamı

Ellerin elimde olduktan sonra
Her derdi çileği böyle aşarız
Kalplere sevdamız dolduktan sonra
Seninle birlikte güzel yaşarız

Söylesem inanmazsın sana vurulduğumu
İçime aktığından haberin olmadımı
Fırtınayken bir anda sende durulduğumu
Kalbimi yaktığından haberin olmadımı

Anlamanı bekledim içli bakışlarımdan

HADDİNİZEMİ

Görülmedi kula boyun eğdiğim
Beni yıkmak sizin haddinize mi?
Canınızı yakmış demek değdiğim
Beni yıkmak sizin haddinize mi?