Seçil Oğuz Şiirleri - Şair Seçil Oğuz

Temmuz'du
Dilinde şiiri ile gelmişti Metin
Elinde sazı Nesimi'nin
Belkıs henüz on sekizinde
Serpil on dokuzuna yeni basmıştı
Şiire gelmişti kardeş şehrine

Akşam olur maziye dalar gözlerim
Son bakışın kirpiklerime değer
Menevşe kokun dolar odama
Anılar sımsıkı sarılır boynuma

Usulca dökülür yaşlar gözümden

O bahar gibi bir şeydi
Gamzesinden gül kokuları yayılırdı
Sesinde bir şarkıyı dinlerdim
Biçare ömrüme
Tek çaremdi
Düşümde görür uyanırdım

Ne tarlalarda bulutlara gülümseyen ayçiçekleri
Ne vagon pencerelerinden el salladığım dağ laleri
Ne yeşil sular boyunca süzülen kuğlar
Ne ay, ne yıldız, ne güneş
Bir gülüşün etmez hiç biri

Gözlerinin içinde bir gülüş görsem,
serinlerim.
Oysa sen ağlamaklı bakıyorsun.
Ben çıplak ayaklarımla ateşin üzerinde yürüyorum.

Ağları attıkça hasretler doluyor
Tanımadık yüzlerde görür gibi olduğum
Eski hatıraların sahipleri selam veriyor
Alışıyor insan, elbet alışıyor
Yaban ve yavan gelse de
Yaşayıp gidiyor

Annem,
Gözlerinde yağmur dolu bulutları gezdiren kadın.
Kapı ardı ağlamalarının tanıdık yüzü.
Herkes, ince bir oyayı yazma kenarlarına işlerken,
Bir acıyı, diğer acıyla bilerdi o.
Gün ortalarında, elini eteğini çekerdi Dünya'dan.

Çocuk,
Mülteci kaygılar ile çırpınan serçe yüreğiyle yaklaştı
Dudakları suskunluktan çatlamıştı
Elinde ki, iki günlük ekmek parçasını uzattı
Türk ellerimle, Arap bir çocuğun uzattığı lokmayı paylaştım
Tadı her ekmekten farklıydı

Bomboş bir sayfadır sensiz hayat.
Bana yokluğundan bahsetmesin hiç bir şey.
Soluğum kesilir.
Manamı yitiririm.
Çocukluğu yaşanmamış bir hayattır sensizlik.
Bana yokluğundan bahsetmesin hiç bir şey.

Denizi sorarsan;
Fırtınalısını bilirim.
Kuşları sorarsan;
Kanadı kırılmışları bilirim.
Vuslatı sorarsan;
Yollarda