Sebahattin Kömürlü Şiirleri - Şair Sebah ...

ölüm
dediğin ne
bir adım öte
atsan o adımı ne yazar söyle
salıncak üstünde sallanmak
ne

Yaşamımda yer yokmuş gibi
Seyretmek, uzaktan mutlulukları
Kulak tıkamadan kurbağa şarkılarına
İzlemek usanmadan salyangoz danslarını
Neden?
ve neden? en güçlü olan sen

Bak, nerelerden geçtik farkındamısın.
Yollar bitti, deniz bitti, dağ bitti.
Adım atan dizlerde derman bitti.
Gel demedim, gelme de demedim.
Aşk bitti.
Duygu, düşünce, gönlümüzde tüm sevecenlikler bitti.

sorsalar, sanat nedir diye
kuşkusuz ki
yaşamak derim,,,
sanatçı mı?
yaşayanlar, yaşayabilenler.

Sancak ta sancaktar,
Kapıda kapıcı,
Otelde katip,
Restoranda garson,
Hey dostum, bilir misin neler zor,
Kuş olup uçmak,

duyan sanır
ben derdimden ağlarım
gören sanır
ben derdimden ağlarım

bilen

tutup saçlarından başımı
ibret pazarlarında gezdireceğim,
boyun eğmiştir... diye
bu gafil başı teşhir edeceğim.

dimdik duramadığı için kulların karşısında

bir nisan sabahları
kuzey yarım kürede
bir başkadır tabiat ana
yeniden canlanır
topraklar
yeniden çiçek açar ağaçlar

sadece
zulmü
seyre daldı medeniyet

varlığın var
yokluğun

Zaman,
Sığmıyor artık zamana,
Vurmak istiyor zulüm,
Damgasını
Her
Şey