Sebahattin Kömürlü Şiirleri - Şair Sebah ...

Ne guzel soylenmis....

Soğuk bir kış sabahı sahildeki küçük bir köyden bir balıkçı
filosu denize açıldı.

Öğleden sonra büyük bir fırtına koptu.

Bu
Mu
Dur
Acı.
Bir tümöre teslim etmek hayatı.

Ölen bir kız çocuğu ve ben


Önce
Bir kağıt parçası
Okumak için

Ölüler,
Ölür mü?
Ölüler ölür.
Ölü olmayanlar,
Ölseler bile ölmezler.

Varın,
Gidin
Siz anlayamazsınız benim ölümü bile,
Leş kargaları yesin cesedimi.
Girmek istemiyorum.
Sizin eşeceğiniz kabre.

ölüm dediğin
ne
bir adım öte
çek te vur beni sen,
dizelerimle.

Duydum ki
Bir dost yürek
Sabaha karşı dün
Direnemeyerek işkencelere
Koy verip kendini
Vuru vermiş…

"Ölüm"
Neden bitmiyor.
Açlıktan ölüm.

Utanmıyor bu utanmazlar.
Bakanlar, başkanlar falan filan.

"sınır
ölüm" dedi.
ona
o kadar uzaktı ki ölüm
hiç ölmeyecekmiş gibi.

biliyorsun sevgili,
bulunmayacak
karanlık gecelerin acısına merhem.

kuşlar konacak dallar da yuvalarına,
hasretle,