geç kaldın güzel kadın
sevdalarıma geç kaldın
zorunlu bir tövbenin ötesindeyim
dallandığım
çiçek çiçek açtığım
aşka dolmuş günlerime geç kaldın
yıllar önce bu gün,
bir ikindi vakti düştüm peşine.
tarlalarımızın hududunda boy boy dizilmişken selviler.
yıllar sonra şu an,
bağın önü ev
evin önü çocuk
baba yok
dört yıldır arbistan da
bir gelmiş iki yıl sonunda
geri gitmiş iki yıl daha
alacalı bir güneş batar
gömülür kendi kızılına
akşam ah tadındadır
vurulduk diyor bir dost
inanmak göğsümüzde yorgun bir yara
ateşten bir top gibi
yuvarlanıyor yurdum ardımda
toprağımdan kaçıyorum suyumdan
ekinimin yemlediği kuşlardan
ekmeğimi paylaştığım insanlardan
komşum benden
Yaşam sana her zaman kendini ifade etme olanağı sunmaz.
Sen, yaşadığından çok hayal ettiğinsin
Sen, dışındaki sen değil, içinde ki sensin.
Sen, kendine hissettirip başkasına hissettiremediğinsin..
"Güzellik sende, aşk bendedir" dedi şair.
"Benden sana izin sev sevebildiğin kadar" dedi Nazım.
"Aşka amin" dedi Ozan...
Çocukların bulduğu çok eski bir dildir ağlamak.
Bütün dillerin de üstünde herkesin anlayıp konuştuğu...
Ne zaman ki sözcükler yetmez içimizdekileri anlatmaya,
İşte o zaman başlarız gözyaşlarımızla yazıp hıçkırıklarla konuşmaya...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!