Çoğu kez
sessizdir sohbetler özlenenle.
Özlem konuştuğunda örneğin,
işte o an
uzamış özlemine hürmeten
dokun, okşa,
kapısına ağlayan şarkılar bıraktığım
uzadı ayrılığın
gelsem sana sersefil
kapına koyup gitsem ağrılarımı
başını alıp gider mi sevdan
sevgili kızım sevi su ya
en sığ duyguları yadsımadıysa yaşam
demlendiğimdendir gözlerinin hayalinden
seni
arzulardan özlemlerden derlediysem dal dal,
Eski senin gölgenin ardında
yitip gider.
Ve sen, ateşle yoğrulmuş bir kahraman gibi,
her gün yeniden doğarsın.
Bu sokaklar seni hiçbir yere götürmez.
Gitme, kal.
Kal ki
Bu sisli gökkuşağı, gülüşünle onarsın kendini.
Kal ki
yeni bir gün armağan etsin evrene,
Merhaba fulya beyazı.
Gecelerimi aydınlatan
ışık hüzmesi, merhaba.
Bütün gece gözümü aldı durdu...
Senden düşmüş olsa gerek
bu yıldız kırıntısı.
gidiyorum
çağıran olmasa da
bir kuş tüyü kadar hafif
incitmeden
düştüğüm yeri
incinmeden
akdeniz e seni sana yazıyorum …
ay yarısı,
gün sarısı
yüzüne yazıyorum …
canımı hırpalayan özleminden
sevgine terfi edeceğim güne yazıyorum…
Gün işler,
hayat döner,
zaman akar.
Yaşam,
yüzünden bâki kalandır.
Misafirliğin
ey bu yetim hallerimi emziren ana
sevgiye aç bir çocuğun arzusuyla büyüyorum sana.
geceyle gel
günle gel




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!