Salih Erdem Şiirleri - Şair Salih Erdem

Başlar evde mahallede kulağına dolmaya
Özenirsin bezenirsin eller gibi olmaya
Okullarda piri vardır mum olursun yanmaya
Bir de döner bakarsın ki aksanından dönmüş dil

'Size göre şiirin adı ne olabilir? '

Akıldır yapına taş gibi temel
Tuğlası bilgidir düşünmek amel
Zihinde karılır kemâli emel
Fezaya yolaktır cansız aletin

Ben ezelden ezmedim! Ezilmedim! Ezdirmem!
Boyun eğmem zâlime, zirâ hassas yanımdır.
Bağrımı siper eder, dayancımı bezdirmem! …
Benliğimi kuşatan; zulmete isyânımdır.

Ay şahit, yıldız şahit, gökyüzü nurla ağıp;

bir adım daha
suya değer ayaklarım
vurur ellerime hırçın
kuruyan tuzunda beyazlaşır alnım

Mevzu basit, dava derin. Anla artık niyeti
Yıllar yılı ne kazandık? Değiştir zihniyeti
Bil ki hakkım helâl değil, verirsen bu diyeti!
Adaletin sana haram! De hadi ne beklersin…

Sen belgenle doğruları, anlatamazken daha

1 + 1 = 3

iki yoktan bir var olabilmek için
düz duvarların önünde dönüp duruyoruz
sınırsız yaşanılan her duygunun sonunda
içimizde bir korku

Son günlerde hislerin koyuverip kendini;
Meçhûle mi akıyor? Al benden de o kadar.
Özlem durup dururken gözlerinin bendini;
Sebepsiz mi yıkıyor? Al benden de o kadar.

Yalpalayan ömrüne hayatta yok tek dulda!

gücün yeter mi
küllenmiş ateşleri yeniden yakmaya
senin çaban boşa dostum
ırmaklar karıştı okyanusa

şimdi bir gitar telindeyim

an olur dolu dolu hızlı yaşanır zaman
günün türlü renklerine boyanır yaşam
bir gün bitiverir hiç bitmemesi gibi
söylenmeden tükenir sevgi sözcükleri
anıların buruk tadıdır geride kalan

Acıpayam üstüne; sohbete ne dersiniz!
Kimler çıkmış bağrından, analım isterseniz.
Hafızamı yoklasam; tam olur mu acaba!
Sahi! O değerlerden, kaçını bilirsiniz?

Anımsa! Ne demişti, Ali Vehbi Aykota;