sen tatmadığım arzuların öbür yarısı
bitmeyen gecelerimde sarıldığım
…………………………..…yalnızlığımsın
sen korkularımın tutsağı
özgürce yaşayamadığım
…………………………..duygularımsın
sen yoksun bu şehirde
geceler akşamları sarhoş karşılıyor
……………………………sokaklar insanları
yaylaların serin avlularında
kayısı dallarına çöken ağırlık
yavaş yavaş kalkıyor
yalnızlık ne zor bilemezsin
kelimeler uçuşur havada başıboş
kulakların alışamaz anlamadığı seslere
sıcak yatağına uzanır gibi boylu boyunca
hüzünler serilir ansızın yüreğine
Yurdumun ciğerini vicdansızlar yakıyor
Heba olan kurduna kuşuna yanıyoruz.
Günden güne dımdızlak kalışına bakıyor
Çöle dönen dağına taşına yanıyoruz.
Yaylasında, düzünde; denizinde oyalan
İnanmazlar anlatsam şu öykümü
Yarı gece bir el böler uykumu
Boğmak ister azam bana soyka mı
Ne post söyler ne de yatak kır kaban
Dolanıyor vücudumda bir yaban
“Neler yapmadık şu vatan için! / Kimimiz öldük; / Kimimiz nutuk söyledik. Orhan Veli Kanık”
Onlar öldüler…
Sevdâya cengâver yorma aklımı
Bilenen pala de zağlar içinde
İtibar ederken göte göbeğe
İbreyi çevirdik taze bebeğe
Farkında değiliz kuruyor tuluk
Estetik ilminde döndük şebeğe
Çarkında dönerken bitiyor soluk
Ne olacak memleketin bu hâli
Kalmadı mut talan ettik kıl çulu
Müsrif zâde arar olduk kör pulu
Tatsız tuzsuz haneye bak bakarız
Ne olacak memleketin bu hâli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!