Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Atalar ne güzel demiş,
Kork Allah'tan korkmayandan...
Böylesi kul hakkı yermiş,
Kork Allah'tan korkmayandan...

Aşkı ile yansan da boş,

Gördüm ki bu dünya vefasız dolmuş,
Leyla'ya, Ayşe'ye lüzum yok artık.
Aynada baktığım gül benzim solmuş,
Gönlümde neş'eye lüzum yok artık...

🥀🥀🥀

Kaçacak yerin de kalmıycak benden,
İlâhi mahkeme kurulduğu gün.
Yalvarman da cevap bulmuycak benden,
İnsanlar dört yöne savrulduğu gün...

Güneş indirilip tepene kadar,

Ben neye heves etsem, sen karşı geliyordun,
Sırf ben isterim diye, sevsen de sevmiyordun,
Sözde nefret ediyor, hiç taviz vermiyordun...

Bana zırhlı duvarlar, açıktı başkasına;
Aşka müptela gönlüm, vazgeçmez inadına...

Defolup düşmanca çekip gidince,
Kahpelik yanına kalır mı sandın?
Ömür boyu beni mutsuz edince,
Gönlün mutluluğu bulur mu sandın?

Vefasız isminle arşive geçtin,
Benim için sözde umuttun nankör...
Bu sonu elbette sen kendin seçtin,
Yaptığım herşeyi unuttun nankör...

Bu aşkı kalbime nakşeden Rabbim,
Onun da kalbine bir köz ne olur!
Bana âşıklığı bahşeden Rabbim,
Ona da mâşukluk yol çiz ne olur!

Gözyaşım deryaya döndü günlerdir,

Gönül sazım artık sustu, söylemez,
Hayat beni dertli yaptı neyleyim?
Verdiğin sözler de gönlüm eğlemez,
Gönül buz dağına çarptı, neyleyim?
🌷 🌷 🌷
Kurduğum hayaller bir bir yıkıldı,

Sanki diken telle çevrili kalbim
Bir Allah'ın kulu giremez oldu.
Görünmez iksiri içmiş gibiyim,
Cümle alem beni göremez oldu...
💦💦💦
Gönlümün kervanı aştı çölleri,

Öyle özledim ki aşkı sevdayı,
Sevene canımı veresim gelir...
Hatırlatsın bana cilve, edayı,
Ömrümü adayıp sevesim gelir...

Hiç haber vermeden çıkıp da gelse,