Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Allah'a borcunu ödemeyenden,
Sevene borcunu öder mi sandın?
Seninle yan yana gidemeyenden,
Ölüme beraber gider mi sandın?

Vefâ bekler oldun niçin nankörden?

En büyük zaafım yalan dünyamda,
Her yüze güleni yâr sanıyorum...
Bazen hayâlimde, bazen hûlyâmda,
Ağaran saçları kar sanıyorum...

Her geçen gün saçlarıma aklar doluyorsa ;
Aklıma her geldiğinde -ki laf aramızda bu aralar hiç çıkmıyorsun aklımdan- gözlerim dalıp dalıp gidiyorsa ufuklara,
Her slov şarkıda, her şiirde gözlerin karşımda beliriyorsa,
Hiç biri sebepsiz değil!
❣️❣️❣️
Soğuk havalarda üşüyen ellerini hatırlıyorsam,

Bir yara açtın ki bende çok derin,
Kalbime düştüğü anda gözlerin.
Kaçıp gitsem bile dolmaz hiç yerin,
Kulağımda çınlar bütün sözlerin...

Bazen beni sinir küpü etsen de,

Beni vefasızca sözsüz bıraktın,
Gözyaşım zerresi senden sorulsun.
Onlarca mısramı öksüz bıraktın,
Güftesi, bestesi senden sorulsun...

Uğruna döktüğüm onca servetin,

Bedduamı alma demiştim sana,
Gördün mü bak şimdi ne hallerdesin?
Nankörlük edersen dokunur câna,
Yine sen bildiğin o rollerdesin...

Beni mahzun edip gitmek var mıydı?

Yıllar var aklımdan çıkmaz hayâlin,
Gözümün önünden gitmez son hâlin,
Karşımda duruyor duvağın, telin...
Girer miyim bilmem bir gün düşüne;
Alıştı yüreğim sonsuz sürgüne...

Ne kadar istesem terk edip gitmek,
Felek başka, akıl başka söylüyor.
İsyân değil Hâşâ, sade dertleşmek,
Yürek başka, akıl başka söylüyor...

Öylesi bir derde düştüm ki dostlar,

Dünya neden bu kadar sessiz, kör ve sağırdır,
Sanki insanlık ölmüş, bu zulüm çok ağırdır.
Zalimin zulmü bitmez, yüreklerde kahırdır...
Yıkılasın israil enkazını göreyim;
Sana ülke diyenin yüzüne tüküreyim...

Hayâlin doktor bir koca bulmaktı,
Onu da bulmuşsun tebrik ederim.
Bütün rüyân Mercedese binmekti,
Kendini sunmuşsun tebrik ederim...

Parayla saadet olur sanmışsın,