Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Bu neyin nesi ki âhir ömrümde,
Geldi buldu beni aşkın zamansız...
Göz de açtırmadı en zor günümde,
Hiç fırsat vermedi sardı amansız...
🍂🍁🍂🍁🍂
Sanma ki şikayet bu terennümler,

Ben aşkla severken karşımda durup,
Gizli iş tutanla işim yok benim...
Yâr diye severken sırtımdan vurup,
Kahpelik yapanla işim yok benim...

Hem beni kullanıp benle olacak,

Kaybetmeye alışmıştı bu yürek,
Seni de kaybettim işte gördün mü?
Ömür boyu güldürmedi bu felek,
Aşkımı katlettim işte gördün mü?

Nasıl inanmıştım oysa ben sana,

Öyle bir sevdaya düştüm ki sorma,
Ellerimden kayışını izledim.
Öncekiler gibi bari sen yorma,
Rakiplerim sayışını izledim.

🥀🍂🥀🍂🥀

KAL MEZARIMDA..

Olur ya gün gelir ölürsem eğer
Ayrılma ilk gece kal mezarımda
Yar senin uğrunda ölmeye değer
Ağıtlar yak ağla, gel mezarımda

Heyhat ki heyhat gönül, aşkta sınıfta kaldı,
Yine bir âhu gözlü, bak seni senden aldı,
Uslanmaz mısın gönül, tüm dertlerin çoğaldı...

Şu bî-çâre hâlime, aşkı bahşeden misin?
Ömrüm zemherisinde, açan kardelen misin?

❣️❣️❣️

Giden gitsin be gönlüm, mâtem tutmayı bırak,
Gidenin ardı sıra, mahzûn bakmayı bırak,
Yalan dünya değil mi, zoka yutmayı bırak...

Aklın fikrin bana karşı gitmekti,
Bana değil el aleme yetmekti,
Benden gayrı türlü işler tutmaktı...

Kuru dere çağlamazmış güzelim,
Kendi düşen ağlamazmış güzelim...

Farklı zannetmiştim seni ellerden,
Ben seni gözümde çok büyütmüşüm.
Kıskanmıştım seni ağyâr dillerden,
Ben sana haddinden çok dürüstmüşüm...

🥀🥀🥀

Gördüm ki bu dünya vefasız dolmuş,
Leyla'ya, Ayşe'ye lüzum yok artık.
Aynada baktığım gül benzim solmuş,
Gönlümde neş'eye lüzum yok artık...

🥀🥀🥀