Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Dünyanın çivisi çıktı çıkalı,
Gerçek bir seveni göremiyorsun...
Beynimde o şimşek çaktı çakalı,
Riyâkar kimseyi sevemiyorsun...

Beşeri aşklar mı beni kurtarır?

Tarih 08 Ocak 2007

Onca yıl sonra;
İsmini andığımda
Hâlâ sesim titriyorsa,
Burnumun direği sızlıyorsa kokunu yanımdan geçip giden bir kadında hissettiğimde,

🌹💦🌹💦🌹
Boşa bağlanmışım aşkın teline,
Ziyankârım dedim, anlatamadım.
Hiç yoktan düşmüşüm ağyâr diline,
İsyankârım dedim, anlatamadım…
🌹💦🌹💦🌹

Döneceksen dön bana, sevmez isen zorlama,
Seveceksen sev beni, sen ârafta bırakma...
Söndü ise ateşin, bırak sönsün, harlama,
Yapayalnız koyup da, bir tarafta bırakma...

Neden bende bu kahır, neden sendeki tavır?

Ellere bahardın bana kış oldun,
Düşmanın gönlüne sen nakış oldun.
Sen benim canımdın; kara düş oldun,
Bu aşk bana fazla geliyor artık...
💦💦💦
Hazan mevsimidir bak yavaş yavaş,

Aramızdaki fark beni korkutur,
Gönül ferman dinlemiyor ki Aşkım.
Vereceğin cevap beni ürkütür,
Kader baştan çizilmiyor ki Aşkım...

Eş dost baskı yapar söylesen diye,

Ben seninle doğdum, senle var oldum,
Sensiz geçen ömür, yaşanmamıştır.
Öncesi yok; senli hayãller kurdum,
Sensiz bir gelecek kurulmamıştır...

Sensin benim yüreğimin sahibi,

Hayret etme bu deli, senin kendi eserin,
Bir bakış gülüş ile, yaptın beni serserin,
Sonra habersiz koyup, izler bıraktın derin...

Âhir zaman dedikleri ne zormuş,
Koyun belli değil, kurt belli değil.
İnsanın gözüne garip hırs dolmuş,
Namert belli değil, mert belli değil...

🍂🍂🍂

Hayâlin yıkılsın, umudun sönsün,
Kasvetler battıkça beni hatırla...
Ömrünce kalbine odlar bürünsün,
Taş kalbin attıkça beni hatırla....

Dostların haline gülüp geçerken,