Sait Yalçın Şiirleri - Şair Sait Yalçın

Bu aşkı kalbime nakşeden Rabbim,
Onun da kalbine bir köz ne olur!
Bana âşıklığı bahşeden Rabbim,
Ona da mâşukluk yol çiz ne olur!

Gözyaşım deryaya döndü günlerdir,

Gönül sazım artık sustu, söylemez,
Hayat beni dertli yaptı neyleyim?
Verdiğin sözler de gönlüm eğlemez,
Gönül buz dağına çarptı, neyleyim?
🌷 🌷 🌷
Kurduğum hayaller bir bir yıkıldı,

Bu özlem ne kadar sürecek daha?
Seninle ne zaman buluşacağız?
Aşkımız ne vakit kalkacak şaha?
Sevgilim ne zaman kavuşacağız?

Seninle ayrıldık bir hiç yüzünden,

Ben aşkla severken karşımda durup,
Gizli iş tutanla işim yok benim...
Yâr diye severken sırtımdan vurup,
Kahpelik yapanla işim yok benim...

Hem beni kullanıp benle olacak,

Kaybetmeye alışmıştı bu yürek,
Seni de kaybettim işte gördün mü?
Ömür boyu güldürmedi bu felek,
Aşkımı katlettim işte gördün mü?

Nasıl inanmıştım oysa ben sana,

Öyle bir sevdaya düştüm ki sorma,
Ellerimden kayışını izledim.
Öncekiler gibi bari sen yorma,
Rakiplerim sayışını izledim.

🥀🍂🥀🍂🥀

KAL MEZARIMDA..

Olur ya gün gelir ölürsem eğer
Ayrılma ilk gece kal mezarımda
Yar senin uğrunda ölmeye değer
Ağıtlar yak ağla, gel mezarımda

Heyhat ki heyhat gönül, aşkta sınıfta kaldı,
Yine bir âhu gözlü, bak seni senden aldı,
Uslanmaz mısın gönül, tüm dertlerin çoğaldı...

Şu bî-çâre hâlime, aşkı bahşeden misin?
Ömrüm zemherisinde, açan kardelen misin?

❣️❣️❣️

Giden gitsin be gönlüm, mâtem tutmayı bırak,
Gidenin ardı sıra, mahzûn bakmayı bırak,
Yalan dünya değil mi, zoka yutmayı bırak...

Aklın fikrin bana karşı gitmekti,
Bana değil el aleme yetmekti,
Benden gayrı türlü işler tutmaktı...

Kuru dere çağlamazmış güzelim,
Kendi düşen ağlamazmış güzelim...