Şair Şahin Karaman Şiirleri - Şair Şair ...

Güneş doğar gece gider yerinden,
Dağlardan şafağı söktüğü zaman...
Kaygı biter huzur biter serinden,
Yürekler kandili yaktığı zaman.

Yağmurlar şakıyıp yere akınca,

Yine yollardayım yorgan simit.
Hayalimde var bin bir ümit.
Her şeyimi bir yana bırakıp,
Gönül kapıma vurdum kilit.

Arifler ceminde dem ile doldum,
Yandı yürek bende kor güzel dostum.
Elimde sazımla Pir Sultan oldum,
Saklı sırlar ben de yor güzel dostum.

Bir başkadır doğal güzelliği,
Ak Deniz’in mavi koynunda.
Eser meltemleri
Çamlardan denize,
Mest eder amber kokusu

Manastır, kilise, havra camiler,
Çok canlar el açmış sende güzel Van.
Çalınmış sazların dilde maniler,
Yazan, ozan taçmış sende güzel Van.

Her sabah,
Yeni bir umutla güne başlardık.
Ve korkuyla kuşatılırdı umutlar,
Don Kişot’ların
Mızrak ve kalkan sesleriyle…

Horasan’dan çıkmış Türkmen’dir boyu,
Muhammed, Ali’den bilinir soyu.
Güvercinden daha narinmiş huyu,
Pir ocağının narı Hasan Dede...

Cahilin biri O’na kara çalmış.

Hasret yağıyor
Hüzünlü bir gecenin koynunda
Ve raks eder sahiller
Şavkıyan bir Mehtabın aynasında...

Uzun ince yollar bana.
Hasret sarmış dört bir yana.
Ayrılığın acısını,
İçiyorum kana kana.

Hasret vagonlarını taşıyorum
Yüreğimin raylarında.
Bir o yana, bir bu yana
Ve seni düşünüyorum,
Sinemin sisli bulvarlarında.