Şair Şahin Karaman Şiirleri - Şair Şair ...

Asil bir insandın Avşar boyundan,
Türkmenlerin başı han Karaman Bey…
Doyulmamış senin tatlı huyundan,
Yüreklerin yaşı kan Karaman Bey.

Gidip Toroslar’da posta oturdun.

Hasretinden ahım çıktı fezaya.
Dertlerim sıralı geldi hizaya.
Kara sevdan çekti beni cezaya,
Eller yolumuza ağlar döşedi.

Bu kadar acıyı yürek mi taşır?

Yüreğime kar elenir,
Sensiz geçen yazda bile.
Şirin cana kor belenir,
Zemheri ayazda bile.

Mevsimler tersine döndü,

Bir geyik izledin dergâha vardın,
Gizli sırlar gördün Kaygusuz Abdal.
Bilge erenlere gönül verdin,
Hidayete erdin Kaygusuz Abdal.

Kaz Dağı

Asırlar öncesinde İda’ydı senin adın,
Zeus ile Hera’nın sunağısın Kaz dağı.
Truva savaşıyla tarihlerde var yâdın,
Mazinin çözülmeyen yumağısın Kaz dağı.

İşte su, işte tabiat,
Süz süzebildiğin kadar.
İşte sahil, işte hayat,
Gez gezebildiğin kadar.

Mavi gerdan’a dizilmiş,

Umutlar içinde büyürken bebeler,
Olanak vermez kan emen keneler.
Bir kavgadır sürer arkası gelmez,
Güneşi görmeden geçer seneler.

Yemlendiniz kepçe - kaşık.
Dil kirlenmiş söz bulaşık.
Kanlı sloganlar atılır,
Cahil celladına âşık…

Külhaniler nutuk atar.

Tayfunlar savruldu Mavi bayrağa,
Türkmen eli Kerkük oymaklarında!..
Fidanlar budandı düştü toprağa,
Türkmen eli Kerkük hamaklarında!..

İnsanlık yanıldı geldi oyuna.

Bir bulut kaynıyor elbet yağacak.
Kim bilir ne canlar hayat bulacak.
Belki de fırtınalar koparak,
Nehirler dolup bendini aşacak.

Bir nehir coştu elbet akacak.