Bir bahar akşamıydı
Kayıp gittin
Kadife bir ufuktan
Ve köhne bir ocağa düşmüş
Yanmışsın yıllar yılı dumansız…
Şu sahile vuran dalga
Çeker seni benden alır
Gidip yâd ellerde kalma
Hasretin içimde kalır
Gecenin bir vakti yürekler sarsıldı
Kıyametler koptu göçükler içinde
Yer küre yarıldı kâinat kasıldı
Sorular soruldu nedenle niçinde!..
Yıkıldı yuvalar devrildi tersine
Şu gönlümü güle verdim
Aktı gitti sele verdim
Alev sardı dört bir yanda
Küllerimi yele verdim
Dokunup sineme candan bezdirdin
Yoruldum beyhude halinden gönül
Çiçek çiçek arı gibi gezdirdin
İstemem şerbetin, balından gönül
Gönül derdini bilenler
Gözyaşını sildirmezmiş
Dostça kapıya gelenler
Derdi taşır bildirmezmiş
İlim bahçesinde kaldım
Türlü sevdalara daldım
Çınarların arasında
Halimce narin fidandım
Yüreğimle tutunduğum varlığın
Bir demet gül gibi elimdeydi.
Bu can tükeniyor sensiz,
Anahtarı yitirilmiş gönül mahzeninde.
Çırpınıyor faydasız haykırışlarla
Bakıp durma aymaz cahil sözüne
Çirkin duyguları katar özüne
Perdeler indirir gören gözüne
Kendi gözlerinle gör be kardeş
Siz hiç çiğ tanesini gördünüz mü
Bir gülün yapraklarında
İşte o bir bebektir
Annesinin kollarında
güzel hatıralar dile gelmiş kaleme sağlık
güzel hatıralar dile gelmiş kaleme sağlık
güzel hatıralar dile gelmiş kaleme sağlık