Kan ağlar Akşam Güneş’i
Her dem sensiz batışında
Can yaşıyor keşmekeşi
Ardı sıra bakışında
Gece çöker hüzün bilenir
Yürüdü Mervanlar kaptı minberi
İnançlar satılır “Huzur İslam’da”
İnsanlık ağlıyor ezelden beri
Mazluma çatılır “Huzur İslam’da”
Her yerde cellatlar türedi gitti
Rabbim Muhammed’i peygamber vermiş
İnsanlığa rehber olsun diyerek
Kemale erdirip O’nu göstermiş
Karanlık çağlar son bulsun diyerek
Bir güzel gördüm ki gülden de beter
Saçına yıldızlar takasım geldi
Ona çarpan yürek eriyip biter
İçimden sokulup bakasım geldi
Kaşlar gözler sanki yaban gazeli
Bir insanlık serüveni ki,
Âdem’le Havva’dan başlamış
Ve kan sıçramış yuvalarına
Kâbil’in hasedinden.
İlk çığlık o gün atılmış
İnsanlar gördüm soluk yüzlü
Yorgun düşmüş çekik gözlü
Ezilmişler belli yüzlerinde
Kimi dertli kimi hüzünlü
Kimi köle olmuştur işine
İnsanlık nedir bilelim
El ele verip gülelim
Bozulan yaşama bakıp
Artık gerçeği görelim
Canı ıslak mendil gibi
Azgın sele tutuyorum
Sönüp giden kandil gibi
Duman oldum tütüyorum
Balık ağlara düşer ya
Zindan olur ona derya
Dost bildiğin terk eder ya
İşte öyle hisler aldık
Bir kuş gibi uçmak
Çiçek gibi açmak
İstiyorum çınar gibi
Tutunacak dal olmak
güzel hatıralar dile gelmiş kaleme sağlık
güzel hatıralar dile gelmiş kaleme sağlık
güzel hatıralar dile gelmiş kaleme sağlık