Şair Şahin Karaman Şiirleri - Şair Şair ...

Belh şehrinde yıldız misali doğdun.
İlim deryasının narı Mevlana.
Cümle ariflerin kalbine doldun,
Âlem varlığının sırrı Mevlana.

Hacı Bektaş Veli’den aldın himmet.

Dünya sana doyamadım
Varın şirin kıyamadım
Tez elden tükendi ömür
Nasıl geçti ayamadım.

Bir ışık göründü
Tekirdağ’ın ufuklarında.
Yakmıştı meşalesini
Karanlığa meydan okurcasına
Mehmet Kemal adına…

Nazik bir yüreksin zorluk içinde.
Umutlar yeşerttin türlü biçimde.
Rahlesi olmuşken ol insanlığın,
Akışmış hicranlar neden niçinde.

Lav etmişsin onca zalim zamanı.

Bülbül figan eder gülde,
Nazım yatar gurbet elde.
Şiirleri nağme olmuş,
Dolaşıyor her bir dilde.

İnsanlığa orman derdi.

Dört duvar arasında yine isyandayım.
Duygularım bastırılıyor farkındayım.
Susmam isteniyor bu yüzden zindandayım.
Sesimizi mahzenlere haykırdık ne çare!

Depremler olsun diyorum sarsılsın dağlar.

Sinsi çakal sürter aslan izinde.
Karnın doyurur yonga denizinde.
Kelepirci gezer o hep izinde,
Densizi katır’a yorsan ne fayda!

Pazarlarda vurgun peşinde gezer.

Bir zamanlar,
En güzel duyguların
Nehirleri gibiydik.

Şen, şakrak

Bir sevda ki yaktı nara,
Şirin canı çekti dara.
Feryadımı şu dağlara,
Sorun size neler söyler.

Onsuz hayat hasret biçer,

Arşa çıkmış bakıyorsun,
Şimşek olup çakıyorsun,
Alev gibi yakıyorsun,
Yakma güzel ne olursun!

Peteklerden akan balım.