Safet Kuramaz Şiirleri - Şair Safet Kuramaz

Cılız kar sularından okyanuslar beslenir
Güneşin yakışları ile doğa süslenir
Toprak altındakiler dokunana seslenir
“Benden el etek çekme, gerçek sonsuzluk bende! ”
“Besleyen benim seni, besleyecek bedende...”

Eylül’de aşk başka solmuş yapraklar
Yağmuru gençliğin biten balları
Kandıran heyecan tadar dudaklar
Bir sevinç başımda kavak yelleri

Güneş aynı yerde aklıma perde

Nihayet Kays-ı Leyla anladı,
Issız çölü nurla canlandı,
İki cihan yaşandı/yaşlandı,
Dede Korkut dergahında
Huşu ile namaz kılındı!

Ben sevdayım sense âşık,
Ye yemeğimden kaşık kaşık!
Kaşıma olursa bulaşık,
Her izi vuslat, mutluluk!

Acı sende derdin büyüğü,

Ne varsa barınır, atı, sapı, samanı
Zorlukla gezinir fakiri, hakanı…
Her katta mahalle, arşınlanmış elle!
Yer altında köşkler, şaşırtır bakanı…

Koku nasıl gider, havası yaşatır!

Anamdan ak süt emmiş gibi
İhrama bürünmüş beşerim
Bindiğim uçak son nefesim
Mekke Medine mahşerim

Gidiyorum son kez bakarak geriye

Leman gölünden
Geçerken delice
Soğuğu elime
Sıçrar hoş suyundan

Buz gibi titrerim

Geçmişinde yaşadıkların, ölmüş tavuğun başına gelmeyecek kadar kötü ve berbat olabilir. Bu kadar şeyden sonra hayatını bu şekilde durgun ve neşeyle sürdürebilmen senin zengin ruh halinden yansıyan başka bir güzelliktir. Seni bir kere daha sevgiyle andım. Sana dua ettim. Bundan sonra işlerin yoluna girsin, sadece kendi mutluluğunu düşünen, sadece huzuru kendi içinde bulan, artık geçmişin izinden sıyrılıp, sadece güzel şeyleri yaşayan ve mutlulukla yaşlanan bir hayatın olur umarım.

Unutma ki her acının içinde doğan yeni bir mutluluk vardır. Dertler olsun ki, yaşama bağlanmak için amaçların olsun. Doğanın içinde bir yerin olsun, ruhunda mevsimler değişsin. Her mevsim güzeldir, yenilenir doğa tıpkı eskiyen bedenimizin ruhuna mesajı gibi. İlk önce sen mutlu ol, çünkü sen mutlu değilsen başkasını muştu edemezsin. Sen yaşamadıysan kütüphaneleri anlatma etrafına. Yoksa iki gün sonra terk edilen olursun, üzülürsün…

Senin gülmeni ve huzurlu olmanı en çok isteyen, sana yakınlık derecesinde her zaman yanında olan, içini dökebileceğin, her şeyini güvenip paylaşabileceğin ender dostlarından biri olacağım, en azından bunu geçmişinde hayallerinde kalan kırıntılardan biliyorsun. Sana zarar vermek değil, aksine mutlu olmanı dileyen ve gerçekten samimi olarak paylaşan, hala içinde kalmış bir parçanım. Umudunum…

Sonradan görmeye hevesli değeri bilinmeyen zenginlik yapıştı tene,
Akabinde beyne
ve istikbale...
Sunulur gibi ilk kadeh elini uzatırken şerli kahpeye,
Meyhane çalgıları sardıkça eğlencelere açılır şuh perde
Göbeklenir insan teninde dünya masalı

Bir öğlen vaktiydi galiba,
Acıyla yerimden fırladım!
Böğrümden belime ne yapsam nafile,
Acı döndürdü sefile…
Soluğu aldım hemen acil serviste!