Safet Kuramaz Şiirleri - Şair Safet Kuramaz

İnsana güvenmek boşuna çaba
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Kim merhamet eder çaredir cana
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam

Kanayan yaramı kimse görmüyor

Evlenmeye âşık kimi kadınlar
Tanımak istemez bulsa sultanlar
Doğarken çocuğa döşer mayınlar
Kimin umurunda çocuk, ayrılık…

İlla zengin olsun huyunu boş ver

Neysen o ol başkasına benzeme!
Yaşadıkların senin hayalin,
Duydukların senin vicdanın
Duaların senin hıçkırıkların,
Yalanın dahi senin olsun...

Her yazda olduğu gibi havam yine Akdeniz koktu,
Yat limanına girdi çıktı hislerim...
Kemer'e doğru daldı yüzdü hayallerim
Tanıdık simalar gençler çığırtkanlar dondurma görüntüsü!
Her dalgada ölüm geldi sonra gitti,
Saçım, Hz Ömer'in ilk saçının akına karıştı

Bedirde Zülfikar,
Hayber’de haydar,
Yiğitse yiğitti ilimse ilmi evrenler aşar…
Aleviyim eğer sevmekse Ali’yi,
Hasan Hüseyin Ehl-i Beyti!

Osmanlı gibiydi hür alanlarım
Niyetim salihti sefer Mevla’ya...
Kolay kazandıkça yerler, planlarım
Boşladım temelden hep sallamaya!

Düşman sinmiş kinle gecesi gündüz

Oldukça sevimli, çok zekiydi
Son yaşadıkları pek germişti,
Aslında öğrenme delisiydi,
Okumak tutkusuna ermişti!

Hiç dostu yoktu sokak, çevrede

Şu asırda Mecnun’a yar olacak çöl var mı?
Kumsal derler ya yoksa aranılan o yer mi?
Kum kaynar sanki ateş cehenneme sefer mi?
Üzerinde dolaşanlar çırılçıplak-sanki fakir
Birikmiş sevabını düşünmeden yakarlar...
Sere serpe kul böyle yaşanılması kar mı?

Kucağımda Kur'an el sallıyorum
Yoksa esir misin, Mescid-i Aksa’m?
Kazarlar altını çok ağlıyorum
Yoksa esir misin, Mescid-i Aksa’m?

Ebrehe gibiler ebabil bekler

Ana, baba, atanı tanı!
Etme kusur, yapmakta saygı...

Dini öğren, sünneti tanı!
Etme kusur, Kur’ana saygı...