Safet Kuramaz Şiirleri - Şair Safet Kuramaz

Güneş ışını gibi ak
Sızlatır yüzümü ayaz
Titrerken humma nöbeti
Yakar her yanımı alaz

Zemheri sadakat sunmuş

Ölümden korksaydı seferde iman
Ulubatlı Hasan akıtmazdı kan
Çanakkale’de bin Seyit Onbaşı
Dirilmezdi Hu’yla gelirken düşman

Hangi çağdayım ya Rab ağızda din

Anam öleli tam on yılın geçti
Kuşadası yerin başkent efkârın
Babam senin yurdu burada seçti
Gözler bakar elin özlemin derin…

Yaşadın gurbette kimin vardı ki

Ermeni deyip düşman oldum sana
Osman’dan beri, yıkandı şer bezin…
Adın geçince hep kin doldum sana
Osman’dan beri, dinmedi şer bezin…

Ermeni kızı sen var ya Eleni,

Eski bayramlar, neydi o yüceltici makamlar…
Bayramlık elbise, şeker, çikolata alınır,
Dolaplarda, kitli yerde itinayla saklanır…
Arife günü insanlar mezarlıkta toplanır,
Kur’an, gözyaşı acı tatlı anılar ballanır…
Gecesi çöktü mü evde temizlik bin katlanır,

Kum düşürünce taksiler yaşadı,
Koştum taksiye her seans sonrası...
Kağnı adımlar bindim arabaya,
Oturdum bitkin, iki büklüm arkada!

Her şoför dosta sordum tek bir soru

Çanakkale’de Gezerken, toprağında yürümeye, bir yere basmaya korkuyorum. Çanakkale’nin Gelibolu yarımadasından Ege Denizine bakarken, Mehmetçiklerin Allah... Allah... Nidaları çınlıyor kulaklarımda! Farkında olmadan bende koşuyorum arkalarından, tekbir dilimde… Sonra işitiyorum arkamdan seslerin geldiğini, “Ne oldu, nereye gidiyorsun Saffet…”

...

Mehmet Akif oluyorum o an. Çanakkale şiiri dökülüyor iman dolu dudaklarımdan... İçten içten üzüntülü, yurduma nasıl küfür girebilirdi, her yerde ezan okunurken, diyorum? Alnı secdeye değen nur yüzlüler yaşarken. Analar, evlatları üzerinde titrerken. Her adımımda bir başka kabir ve şehit kanları görüyorum, toprağına dokunurken...

Papatya bahçelerini özlüyorum
Geldiğinde baharında…
Her birinde salkım söğüt ay
Giymediğim desenlerinde seyrederim kazak!
İlk ışığı dokununca tenime seherinde
Düğün dernek yüreğimde halay

Neden her kitapta doğrular yazmaz?
Hayrı yaşayan dil neden konuşmaz?

Öğrenmek hep sorun oysaki üzmez,
Kitap son tercihtir kimse gizlemez,
Okuyan liderdir kitapsız gezmez,

Tren gelir ağır ağır, yaşayan kadar sağır...
Raylarda kulağım, her sesten dert dinlerim.
Ecel korkusu erek gitmiyor bağır bağır
Raylar sanki içimde... Duayla dizginlerim.

Avutur ümitlerim yaşattıkça sahnesi