Safet Kuramaz Şiirleri - Şair Safet Kuramaz

Bazen öyle yaşananlar vardır ki,
Para versen satamazsın alıp da…
İnsan ruhu böyledir yok benzeri!
Pürüzsüz çam ormanında yaşarsın:
Yaylasında her an nefes alırsın,
Hangi anda yeşiline sarılsan...

Yeşil yapraklarda yağmur damlası,
Güneşi okşarken parlar hırkası,
Kokusu rengarenk nurdur sılası!
Aşkımsın güllerde, Ahmet efendim…

Halvetine düşsem Yesevi gibi,
Azrail gelmeden bedenim diri...
Temizlemeden son manevi kiri,
Hayalimle yaşar, ebedi cennet…

Ölümden ürpermek dinsizin işi,

Yüreğimde sevgine özlem, hasret yangınları
Söyle “ Kim aşabilir aşk olmadan enginleri? ”
Ah Duymuyorsun beni… Dileğime uymuyorsun
Söyle” Gel desem gelecek misin kalmadan dargın? ”
Suçlamak çok kolay, aşkta kin duymak var mı?
Kış bile kalsa üç ay kalır dururken kucakta

Deliyim, aşkına aşina bahar!
Kışında çiçeğim, çok bekledim yar…
Orta karar rüzgâr, soğuklar firar
Güneşin ateşim, yeşilin murat…

Cebimden aradım meşgul numaran,

Her gün aynı tempo der ya iştekiler,
Adam kayırmaca, yorar baştakiler,
Emeklilik düşler benim yaştakiler,
Kurumuş ağaçtır, yoktur mut dalında!

Desem emekliyim yok artık bıktığım

Her yaşanan durum kefeye konsa,
Kullar arasında adalet eşit!
Sağlık verilmemiş adam zenginse,
Sağlık verilmiş her fakirde ağıt...

Her kulun sınavı verilmiş başka,

Manevidir, ibadettir kandil
Uhrevidir, saadettir kandil
Seviyedir, keramettir kandil
Misafirine sonsuz huzur verir…

Talihsiz insanlar gece gizeminde,
Emin bir şekilde uyurken depremle:
Tonlarca ağırlık üstünde fırladı!
Çaresizlik imdat, geçmişe özlemle...
Kimi hemen, kimi artçı şokla öldü
Kimi de inatla yaşama sarıldı…

Karlı dağın gölünde kazlar yüzer
Çam ormanı gölgesi suya düşer
Bir yar sevdim Mahinur neden üzer
Ne yaptımsa affetmez bana küser

Ay dolunay olunca kurtlar gezer