Safet Kuramaz Şiirleri - Şair Safet Kuramaz

Ben mi seçmişim doğduğum ülkeyi
Dikte edilmiş yıllarca ırk diye
Ben mi seçmişim dilimle ilkeyi
Yalan mı Hak mı bildim yasak diye!

Ne öğrettiyse atam taklit ettim

Geçmişimden harami çalıntı ezgiler
Kalbimde çıngıraklı yılan serseriler

Tozu dumana katar ne oldum delisi
Paranoyak dilinde baksan kül kedisi

Kara toprak saklamış yemyeşil ormanlarda
Özlemle yürüyorum, yalnızım, gözüm yaşlı
Arıyorum yar, gece gündüz seni, her anda
Neredesin bir tanem, kar tanem, ceylan kaşlı?

Akar ırmaklar sensiz, dinlerim gümbür gümbür

Elbette çağlar akar
Arzular çağlar yakar
Her insan ağlar bakar
Kâlû Belâ’dan beri

Dünyaya gelen aşk ile

Bu çağda veba salgını
Diğer yandaysa ebola
Savaşın yerine trafik
Öldürür vurdukça vole

Kim yaratmıştır mesele

Tutkuyla olsun dediğim
Heveslerim dileklerim
Öldürdükçe kor dirilen
Dirildikçe zor ezilen…

Kapısında saklanır giz

Şehrimin lambaları sönmüyor geceleri
Fareler koşuşuyor sessizlik doluşuyor
Köpeklerde özgürlük havlama heceleri
Kaldırımlarda birkaç insan soluşuyor
Hızla geçen araba çözmüyor bilmeceyi!

Kaderim benim elimde
Seçmektir benim meselem
Oynarım çalsa telinde
Seçmektir benim meselem

Sıratı mı geçeceğim

Allah yolundayım deyip kandırdıysan
Ben şefaatçiyim deyip taptırdıysan
Ne dersem onu yap deyip kaptırdıysan
Yediğin içtiğin zehir zıkkım olsun!

Dilden düşmez sahte zikir, hopladıysan

Anlat bana keşfi kolay bir masal
Zile’ye adanmış yaşanmış olsun
Gecesinde izi lambalar al al
Işığında huzur kalbime dolsun

Tokluğu hissedip Gülkonağında