Safet Kuramaz Şiirleri - Şair Safet Kuramaz

Kurumuş çiçekler ötmez bülbüller
Ağlarken Amanos sarsılır Toros
Yanarken dilekler uçuşmuş küller
Ağlarken Amanos sarsılır Toros

Kalem yazar masum silgisi kazar

Kardeşim yaşamın devam ediyor
Ediyor da ama neyin uğruna?
Nerelere dönsem acı katıyor
Nerelere dönsem hayret, curcuna!

Şems aydınlatıyor görünen yüzü

Yazmak okumanın tek pratiğidir
En iyiyi bulmak aşk ile sarar
Lezzet ödül sunsa acı der bakar
Sahiplense yükü hasrettir, yakar!

Gurur ahmakların dramatiğidir

Tek zafer var kazanılmış: İslamı yaşatmak
Bu uğurda misyoner olup al yıldızlı bayrağı göklere yükseltmek
İşte Selçuklu,
İşte Osmanlı,
ve işte onun torunları:
Tarihinden ders alıp, tek gayeleri İslamı yüceltmek!

Çevirmiş perde, ne emelim var ne de amelim
Tutkularım gerer de gerer, derim sonra kader
Unuttum geçmişteki konuşmaları yerli yersiz
Tek umudum olacak belki de mazimden keder,

…/Sır dediğim yalnız korkuma Hirâ

Bir Mayıs bin dokuz yüz yetmiş yedi
Masumane işçi gelir Taksime
Bir kaç provokatör sıkar mermiyi
Hak diyen tende kan, kandı zalime!

Kırktan fazla masum o gün ölmüştü

Ey Fetö ne istersin masum halkımdan, bizden
Ne fayda bekliyorsun darbe denilen krizden
Allah korudu bizi yaptığın bu eskizden
Dağlar halden utandı gözyaşımız kanlandı

Nedir Erdoğan sevgisi, dilde övgüsü millet

İnsan sever çırpınır kalp
Kanılan hep yalan olur
Sarhoştur atmış gibi hap
Ağlanan aşk, yalan olur…

Aşklar biter kulu kalır

Kalabalık ailenin evlenme çağında genciydi,
Babası otoriter ve oldukça sinirliydi,
Gönül bu ya topal bir kızı sevdi,
Kaç kez istemeye gittilerse de ona vermediler!

Topaldı bir kere diyordu kız babası,

Ah… Kırılgan ağıtım
Amazon taşıran su
Şimşek oldu kâğıdım
Kalbim zikrettikçe Hû!

Vatan bedenimde yar