Şimdi baktığım balkonda başkalarının silüetleri var.
Bir zamanlar seninle baktığım o manzara,
Artık başkalarının gözleriyle şekilleniyor.
Senin o güzel gözlerinle bakan o bakış.
Artık o değil.
Bakışların sadece bana mı özel,
Yoksa hep öyle mi bakıyorsun, bilemiyorum.
Bir kere görsem o gözlerini,
Kendimden geçerim, alev alev yanarım.
Bana bakarken yakarsın içimi,
Kelimeleri özgür bırakmak istiyorum
Anlatmak için seni.
Tutunca anlatamıyorum,
Bırakınca da anlatamıyorum seni
Derler ya,
Aynı dili konuşanlar değil
Belki bir gün sen de anlarsın beni,
Kalbinin sesine gelir ama bulamayabilirsin.
O gün belki ben olmayacağım,
Belki de bir mezar taşı bulacaksın.
Beni öldürmeyi, gönül yıkmayı iyi bilirsin,
Bir masum çocuk gibi geçtim
Seni düşündüğüm her sokaktan.
Kulağımda bir melodi,
“Belki sevecek” düşüncesiyle.
Kafamın içinde geçen her adın
Ben bendeyim mi zannettin?
Sendeydim… hem de seninleydim.
Sanma ki başka ellerdeydim,
Seni düşündüm ömrümce.
Bir sigara yaktık ruhunla,
Şöyle derdi.
Benim yerimde bir şair olsa:
Güller arasında seni bensiz gören olmuş,
Ürkek bir bakışla titrediğini sezen olmuş.
Laleler, menekşelerle el ele
Bilmezdim sözlerinin yaralı olduğunu,
Gözlerinin böyle acı dolu olacağını.
Sevginle tatlı bir tebessümken,
Gidişinle deprem olacağını.
Bilmezdim sensiz yaşanacakları,
Bir akşam üstü balkondaydım,
Elimde sigaram, yanımda yalnızlık.
Hava soğuk mu soğuk, sis bürümüş her tarafı,
Uzaktan sevmeye çalışırdık.
Işıklar seni bana anlatmaya çalışıyordu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!