Bir gece ansızın düştün rüyama,
Göz pınarlarımdan sessizce birkaç damla aktı.
Ne gördüm hayalimde, bilmiyorsun.
Bilseydin, ben sana nasıl yenilirdim?
Seni düşündüğümde
Ne yaptım ki sana ben, bırakıp gittin?
Kala kaldım sessizliğe, içimde
Ne yaptım ki sana ben, söyle neden?
Sustum sadece, yakalandım karanlığa.
Oysa bir zamanlar sevmiştik birbirimizi
Kış bahçelerim gri bulutlarla doldu,
Yağmur yağmasa da olur…
Varlığını tenimde hissederim
Konuşmasan da olur,
Dinlemesen de olur.
Hayalimde göz yaşlarım dökülüyor,
Yazsam mı yazmasam mı bilemiyorum.
Bütün dertler üst üste geliyor,
Ölsem mi kalsam mı bilemiyorum.
Bu durumu görünce dayanamıyorum,
Kalmadı artık işim bu dünya denen yerde,
Cennet beni bekler,
Sormazlar halimi, nedir derdim.
Cennet beni bekler.
Artık vaktidir, bu saat, bu gün, bu gece,
Ömrümün bu güzel günleri seni düşünmekle geçti,
Hep duygularım coştu, ama yine de ömrüm geçti.
Her an seni yaşadım, her nefeste adını fısıldadım,
Zaman durmadı, akıp gitti, ben hep seni aradım.
Kalbimde saklı kalan umutlarla yaşadım her günü,
Önce keder,
Ama artık kader.
Sana yaptıklarım yeter,
Seni sevmek, seni özlemek,
Buraya kadar.
Her şey bir rüya gibi gelip geçse de gönlümün derinliklerinde,
uzak diyarlardan kopup gelen bir fırtına esiyor.
Özlüyorum seni.
Ufka doğru yöneldim, belki bir an görebilirim diye.
Dumanlarla örtülmüş gönlümün ışığında bile
Bugün günlerden Perşembe,
Saat gece yarısı on beş dakika,
Elimde sigaram,
Omzumda paltom.
Sigara içerken sana bakıyorum,
Kanun tellerinden yükselen nağmelerle,
Köprünün ortasından doğan ayı seyrediyorum,
Seni düşünerek.
Ve herkes eline almış fırçayı,
Tuvale resmediyor doğuşunu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!