Şu esen rüzgar,
İnsanlığa hükmediyor sanki.
Üstümde beyaz bulutlar,
Karşımda karanlık dağların sessizliği,
Ölümü korkutuyor sanki.
Yazın kış mevsimi yaşayan birinin kardelenisin,
Haftalarca, aylarca, belki günlerce güneşimdin.
Bir veda busesi verdin,
Yitip giden günlerin ardından sessizce.
Kayboluyorum resminde.
Bir sigara yakıp sadece bakıyorum.
Ela gözlerinden,
Beyaz teninden,
Her seferinde bir tutam alıyorum kendime.
Yeni bir âlem yaratılırdı,
Sırf gülen gözlerin için.
Gözlerini kapatma artık,
Bırak ışığın değsin yüzüme.
Esirgeme benden kendini,
Bir bakışın bile yeterdi bana,
Gün gelir, gelmez anlayacaksın sen de beni,
Gözün arayacak da bulamayacaksın.
Sokak sokak, cadde cadde gezeceksin,
Mutluluğu kovalarken yorulacaksın.
Şimdi usulca bekle… bekle ki gör,
Sen mi kandırdın beni, yoksa ben mi inandım?
Bir bakışın yetti, ben sana bağlandım.
Kalbime işledin en keskin yarayı,
Sevdan ihanetmiş, ben çok geç anladım.
Gözlerimde resmin, aklımda sesin,
Kırık bir kalp bıraktın,
kaldı geride hayatımda.
Neler değişti sen gideli,
kaç sonbahar vardı aramızda.
Şimdi geldin hayalime,
Ne zaman olur vuslat?
Kaç yıl geçmesi lazım?
Bekliyorum, hâlâ ümitle...
Seninle yarım kalmış hayalim,
Gözüm yollarda hasretinle.
Kızıl Denizdi saçların
Seni tanımadan önce
Hayalinle başlayan serüvenim
Yeşil gözlerinde bitti
Güzeldi Her şey seninle:
Ateş, bir kıvılcımdan doğar.
Külse ben olurum sonunda.
Bu aşk, sessiz bir savaş belki de,
Her yanışıyla beni senden habersiz tüketen.
Hiç düşündün mü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!