Gökleri izlerim,
En uzak yerleri...
Bir gün ulaşabilir miyim derim kendi kendime,
Mümkün müdür gözün her gördüğü yere ulaşmak?
Mümkün müdür arzulanan her şeyin ele geçirilmesi?
Daha cesur hissediyor insan kendisini,
Hatırlandığını ve sevildiğini bilince,
Bunu görünce,
Daha güçlü hissediyor kendisini,
Daha mutlu ve kendinden emin hissediyor...
Gece olunca insan susuyor,
İçine kapanıyor, değil mi arkadaş?
Hele kışsa hepten soluyor,
Bütün umutlar da bitiyor be arkadaş.
Anılar geliyor gözlerin önüne,
Eskisi kadar üzülmüyorum artık,
Eskisi kadar kederlenmiyorum.
Çok boğarsa İstanbul beni,
Başımı çevirim geceye bakıyorum.
Zor oldu alışmak,
Bak doğum günün geliyor,
Birkaç gün sonra yeniden doğacaksın,
Eskiden olsa şimdi sana hediye alır,
Bir de sürpriz yapardım.
Oysa şimdi olmaz!
Çünkü çok uzaktasın
Bir ses gelir gecenin karanlığına saldırarak,
Ve yıkarak yüreğimizin içindeki en sert kayaları!
Yıkılmaz dediğimiz...
Bir ses gelir gecenin ayazından,
Esen soğuk rüzgârlarla,
Şimdi ne söyleyeyim ben?
Her şey yok,
Her şey bitti,
O güzel bakışların da...
Şimdi ne denir söylesene?
Her zerren benimle dolmuşken,
Bakışların bende kalmışken,
Gülüşün bana saplanmışken,
Gideceğim diyorsun bana öyle mi?
Yani bir daha gelmemek üzere hayatımı,
Terk edip kaçacak değil mi?
Aşık oldum ben, aniden aşık oldum
Olur olmaz da büyük bir neşe ve özlemle doldum,
Aşkın kalbimi böyle saracağını bilmezken,
Bilmeme fırsat kalmadan bir yola koyuldum...
Aşık olduğum kişinin dünyada yok bir eşi,
Sabah yeli serin eser,
Her insan dayanamaz.
Aşk dediğin birden gürler,
Zayıf insan ondan kaçamıyordu
Bu kez de bana geldi aşk denen nesne,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!