Sadi Atay Şiirleri - Şair Sadi Atay

Şimdi mutluluklar,
Koyu bir çınar gölgesinde,
Deliksiz bir uykudalar,
Uyanamazlar,
Beni bulamazlar.

Korkunun korktuğu gün,
Ateşin terlediği,
Ve soğuğun üşüdüğü gün,
Kavuşuruz gülüm.

Çaresizliğin çaresiz kaldığı gün,

Ya Rabb!
Bu ne güzel, ne bereketli yağmur.

Keşke, bilebilseydim önceden,
Bu yağmurun yağacağını,
Ve böyle bereketli olacağını.

Varsın,
Herkes seni yağmurla gelen uğursuz sansın.
Varsın,
Yağmuru senin getirdiğini kimse anlamasın.
Getirdiğin yağmurla,
Yeter ki arınsın dünya kirden.

*Şehitlerimizin aziz hatırasına*

Elhamdülillah,
Hayat lütfettin ya Hayy!
Ki ne de güzeldi;
Nefes nefes çektim, yüreğime

Paylaçodan korkardım bir,
Bir de gukladan.
Abov, ocaklardan ırak;
Tufah çocuktum ya, lan!

Geçti seneler, mevsimler değişti.

Ben değilimdir çoğu zaman,
Ben sanıp da
Yolda selamlaştığınız,
Gamsız yürüyen o adam.

Gözü gözünüzün içinde,

*Beni bilmezden gelene*


Tanımadığından değil,
Arsızlığından bu cüretin.
Hiç memnun olmayacaksın ama

Hava, su, toprak aldandı;
Üç cemre de sahte, üçü de yalandı.
Cisme düşen cemre, cemre mi ki zaten?
Cemre dediğin, ruha dolmalı.
Cemre dediğin yani, Zizi gibi olmalı...

****Sevgi'nin Sevgilisi’ne(SAV) **


Kimileri varsın bilmesin,
Varsın bilmezden gelsin kimileri de,
Ama ben bilirim.