Karanlıkları yırtan bir çığlık belirdi
Ansızın düşlerini düşüncelerin içinden,
Düşüncelere daldığım yoğun günlerimden biriydi
Kalbimin sesi duyulacak diye korktuğum,
Ama kimselere hissettirmeden de bağıra çağıra karşı koyduğum;
Hislerime yeniliyorum galiba.
Sözler,
Tozlu raflarda bekleyen;
Yıllanan sözler.
Kilit vurulan,
Anlatamayan, anlaşılamayan sessiz sedasız haykırışlar…
Karanlık, karamsar ve yılgın bakışlar.
Sesimin yankıları gecenin derinliklerinde,
Ansızın kulağındaysa eğer, Neden diye sorma?
İnanmalı, inanmalısın gerçeklerin doğruluğuna,
Yalnızca paylaşanlar aşar engelleri korkusuzca…!
26.06.1997
Yılların ağırlığı çökmüş omuzlarıma
Anlatamadığım dertlerimle baş başayım
Seni seviyorum diyorum bozuk plak gibi saatlerce
Evet…
Bunu sana defalarca haykırıyorum,
Meğer hayat ne kadar da güzelmiş diyorum
Ümidim okyanuslara gömüldü
Alacakaranlığında seherin
Fırtınaların rehaveti sona erdi
Gönlüm isyanlarda artık
Deli boranlar esiyor
Sensizliğimin şafağında
Yeni doğmuş bebeğin masumluğu var aşkımızın saf duygularında
Sonsuz olmak isterdim seninle
El ele, yürek yüreğe yalnızca sen ve ben
Mutlu yıllara emin adımlarla yürümek isterdim,
İnat edercesine tüm kötülere meydan okurduk,
Ne kadar mücadele edersek o kadar da mutlu olurduk…
Bir masum gülüştü belki beni sana bağlayan,
Bir başı mağrurdu duygularımın
Ser verir sır vermezdi
Soğuktu kimine göre
Hep önyargılı davrandılar
Dinlemediler
Karanlık dehlizlerde yol alan
Acımasızlığın ta kendisiydi kaderim
Mutluluk çok uzaklarda şimdi
İsyan bayrakları açmışken yüreğim
Korkusuz günahlarda o…!
Hani çıldırasıya haykırır ya insan en çaresi anında
Ümit ediyorum,
Yaşamımın ayrılmaz parçası olan sevgini
Yokluğunun soğuk teması sarıyor birden bedenimi
İsyan ediyor yalnızlığına.
Haykırıyor…
Haykırıyor…
Umutsuz anlarımın tam ortasında çıktın ansızın;
Gül yüzün ay gibi doğdu içime.
İsyanlarla kararmış yüreğim
Çiğ tanesi gibi berraktı
Yanımdayken her şey huzur doluydu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!