Bir karanlık olsaydım keşke
Işığı açmadan önce sarılırdım sana
Her yerine, saçlarına ve tenine.
Bir karanlık olsaydım eğer,
Göz kapakların iner inmez,
Seninle tekrar kavga etsek
Avazın çıktığı kadar bağırsan bana
Sonra sen tam ağlayacakken
Diz çöküp özür dilesem senden.
Sesin bende kalsa
İyi ya da kötü
Kokunu ciğerlerimde yaşatıyorum.
Tekrar kaybederim korkusu ile
Nefes almaya bile korkuyorum.
Eğer olur da kokunu kaybedersem,
Bunun yerine nefesim olur musun?
Karanlıkta kayboldum
Bana sana ulaşacağım yolu göster
Şarkıların arasından mı geleyim?
Yağmurlu bir sokaktan mı?
Notalarını bitiremediğim şarkıdan mı?
Bitiremediğim resimden mi?
Dudaklarımın özlediği tek adressin,
Parmak uçlarımın da tek bildiği adressin.
Ben mi?
Beni sorma lütfen.
Sen olmayınca kayboluyorum...
Hep gökyüzünde olmak istemiştim.
Bulutların arasında.
Ne zaman sen bana gelsen;
Bulutlar da seninle geliyor,
Evim gökyüzü oluyor,
Kafesler dolusu kuş bıraktım sokağa
Sıcak ülkelere gidecekler sandım
Sağa sola uçacaklar, bazıları yere düşecek
Uçmayı unutmuşlardır sandım.
Yanılmışım.
Hepsi de senin kalbine doğru uçtu.
Sen bana kendini ver
İkram et, yanına kalbini koy istersen
Ya da kalbini ellerime bırak
Ben onu saatlerce öperim
Günlerce öperim ve
İyileştirip geri sana veririm.
Kalbinin içinde bir köşe var
Sen habersiz iken buldum
Adresi nereden öğrendim bilmiyorum
Büyük ihtimal sana sarılırken oldu
.
Söyleyeceğin her şeyi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!