Seninle tekrar kavga etsek
Avazın çıktığı kadar bağırsan bana
Sonra sen tam ağlayacakken
Diz çöküp özür dilesem senden.
Sesin bende kalsa
İyi ya da kötü
Kokunu ciğerlerimde yaşatıyorum.
Tekrar kaybederim korkusu ile
Nefes almaya bile korkuyorum.
Eğer olur da kokunu kaybedersem,
Bunun yerine nefesim olur musun?
Karanlıkta kayboldum
Bana sana ulaşacağım yolu göster
Şarkıların arasından mı geleyim?
Yağmurlu bir sokaktan mı?
Notalarını bitiremediğim şarkıdan mı?
Bitiremediğim resimden mi?
Dudaklarımın özlediği tek adressin,
Parmak uçlarımın da tek bildiği adressin.
Ben mi?
Beni sorma lütfen.
Sen olmayınca kayboluyorum...
Sen bana kendini ver
İkram et, yanına kalbini koy istersen
Ya da kalbini ellerime bırak
Ben onu saatlerce öperim
Günlerce öperim ve
İyileştirip geri sana veririm.
Kalbinin içinde bir köşe var
Sen habersiz iken buldum
Adresi nereden öğrendim bilmiyorum
Büyük ihtimal sana sarılırken oldu
.
Söyleyeceğin her şeyi,
Bir kalem olsam
Ve parmaklarının arasında dursam,
Sana:
Öyle şeyler yazdırırım ki.
Konuşmayı unutur.
Her gün yazmak istersin.
Sen gittiğinden beri
Kalemlerimin bazıları kırıldı
Bazıları artık yazmıyor
Bazıları da kayboldu!
Kalemi tutan parmaklarıma ise
Ne olduğunu sakın sorma! ! !
Kalbini çok kırdım biliyorum.
Tamir etmem de imkânsız.
Kırıldığı zaman bir kere kırılıyor.
Ama bir teklifim var.
Sen kırık kalbini bana ver,
Ben onunla da yaşarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!