Nerede,
Ne kadar üşüyorsun
Bilmiyorum.
Ama,
Dilerim ki,
Bensizlikten donarsın.
Ve öyle bir canlı yarattı ki Rabbim.
Bir çiçeği koklarken
Bir bitkiye nefesini boşaltırken bile
Mutlu oluyor...
Gözlerini gece açarsan
Ay ışığının arkasına saklanır
Göz kapaklarının arkasına geçer
Orada yaşarım,
Bir ömür boyu...
+İyi günler,
+Hasta yakınları kim acaba?
-Biziz doktor bey.
-Durumu nasıl?
+Gözlerinde bir umut ışığı gördük
+Ama hemen söndü
Karanlık deniz (im) de bir ışık ol.
Bir ışık ol ki,
Liman ne tarafta bulayım.
Limanda olduğunu hayal ederek geri döndüm.
Çünkü, bütün bir denizi dolaştım oralarda yoktun…
İçinde bir istasyon olsaydı
Bir tren, bir metro ya da gemi
Bütün yolcuları kovardım.
Sonra bilet kesen görevliyi
Sonra da kaptanı atardım.
Keşke seninle tanıştığım gün
Ellerini tutmasaydım.
Ellerim artık sen kokuyor.
Sen olmadığın zamanlar
Seni öyle özletiyor ki ellerim.
Artık yıkayınca bile çıkmıyor kokun.
Ben sana tutunuyordum
Sen ise rüzgara
Tercihini rüzgar olarak seçtin
Bana da geride sadece kokun kaldı.
Senin boş bıraktığın koltuğa dokundum.
Benimle konuştu, bana seni sordu.
Sırtını kendisine yasladığından
Saçlarının kokusundan bahsetti bana.
O kokuyu çok iyi tanıyorum diyemedim.
Gitmişti!
Saatin kaç olduğunu bilmiyordu(k)
Ben sadece mevsiminden hatırlıyordum.
Havanın renginden, kokusundan
Doğadaki seslerden hatırlıyorum tarihi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!