Kimse kıskanmasın diye
Duygularını kaybeden bir ressama yalvardım.
Bizim resmimiz için
Neden mi?
Bizi görünce nazar değmesin diye.
Uzaktan bakıp
Ulaşılmaz zannetmesindense
Yanında olup sahip çıkacaksa
Koruyacaksa
Öpecekse
Sarılacaksa
Hadi gel
Şu pencereyi utandıralım biraz.
Aç perdeyi.
Belki ay bile,
Belki yıldızlar bile utanır.
Taşın altına değil de,
Yastığının altına koysam kalbimi,
Uyurken elin oraya gider mi,
Sarılır mısın ona,
Rüyana alır mısın,
Kalbinin yanında uyutur musun?
Her zaman rüyalarımı hatırlarım.
Kimi zaman ben onlar ile yaşarım,
Kimi zamanda onlar beni yaşatır.
Kabuslarım ise korku anında,
Tenimden sızan terlerim.
Yıkanınca geçiyor.
Çok kötü giyinen birisiydim.
Renklerden anlamaz,
Modelden anlamaz
Zamansız giyinirdim.
Her zaman siyah giyinirdim.
Ne zaman yolumu kaybetsem,
Kendimi kaybetsem,
Karanlıkta kaybolsam,
Ruhum bedenimi terk etse,
Kalbim göğüs kafesine sığmasa,
Eline uzanır ve
Sende dudaklarımı unuttum.
Nereye koyduğumu söyleyeyim.
Bir kısmı dudaklarının üzerinde,
Bir kısmı omuzunda,
Bir kısmı da gerdanında…
Onları aynı şekilde geri verir misin?
İçine biraz gökkuşağı bırakmak istiyordum
Ama yağmur seni rahatsız ediyorsa,
Sadece güneş de bırakabilirim.
Eğer istersen:
İlk yağmurda yanına gelirim.
Belki yanağına bir damla olarak,
Bazen önemsiz sayılan küçük şeyler vardır.
Herkeste özel durmayan…
Ama sadece sende özel olan…
Ama sadece sana yakışan
Bir kolye gibi, tırnaklarındaki oje gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!