Eskiden sadece telefona bakarak
Ondan gelecek sesi sen sanırdım.
Artık sadece resmine bakıyorum ve
Gelen mesajlardaki harfler
Senin sözcüklerin oluyor.
Neden bu resim artık konuşmuyor?
Seni bir kelebeği sever gibi sevdim
Ve bir o kadar da korktum.
Çünkü "kelebekler özgürdür" sözü
Kulaklarımdan hiç çıkmadı.
İşte öyle korktum beni bırakacaksın diye...
Hani böyle bazı sesler vardır
Yanlarından geçtiğimiz
Ya da ta tanıdığımız kişilere ait.
Belki bir akrabamızın,
Belki de kız kardeşimizin,
Belki de otobüste iken,
Seninle beraber iken doğadaki bütün renkler kırmızı oldu.
Senden uzakta iken de bütün renkler kırmızı oldu
Çay içerken rengi kırmızı idi
Su içerken de rengi kırmızı idi
Su bardağımın içindeki buz parçası bile kırmızı idi
İşe giderken tüm kıyafetlerim bir anda renk değiştirdi
Ne istiyorum biliyor musun?
Uykusuz kaldığın zamanları
Benim için harcama istiyorum.
Asıl istediğim şey;
Benim için uykusuz kalman.
Sana verdiğim o öpücük var ya..
Hani şu en küçük olanı.
Günün ilk ışıklarından
Gün bitene kadar kullanmak içindir...
Kıymetini bil olur mu.
Hayat: defalarca aynı filmi yönetmiş,
Bazen sonunu hüsranlarla bitirmiş, bazen de kahkahalarla.
Kimi zaman da güldürmüş gözyaşı gelinceye kadar.
Kimi zamanda kahrettirmiş ve hıçkırıklara boğmuş.
Kimi zaman her şeyi tesadüflere bağlamış.
Onu her özlediğimde,
Evde olduğunu bilsem bile,
Nerede olduğunu bilsem bile.
Gene de telefon edip
Nerdesin diye sorardım.
Artık telefon bir süre çalıyor ve susuyor.
Bir masal olmayı dilerdim seninle.
Ama hangi zamana ait olacağımı kestiremedim.
Dedim ki,
"Bir masal olayım da"
Zamanını okuyucu önemsemesin
Bizi bulsun,
Düşüncelerimden çıkmadığın için
Başka bir şeyi, başka kimseyi, başka yerleri,
Ve başka zamanları bile düşünmeme gerek kalmıyor.
Ben kimmiyim?
Bilmiyorum ki.
Sadece senin kim olduğunu biliyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!