Rıdvan Cankiç Şiirleri - Şair Rıdvan Cankiç

Sana yazılmış bir kaderim var
Bir türlü kurtulamadığım.
Sana yazılmış rüyalarım var.
Her gece üst üste gördüğüm.

Sana yazılmış ihtirasım var

Sen bana bir kere hayatım de.
Ben nasıl hayat nasıl bir şeymiş öğreneyim.
Sen bana bir kere nefesimsin de.
Ben nefesin anlamını öğreneyim.
Sen bana bir kere gülümse...
Ben bu gülümsemeyi rüayalarıma taşıyayım.

Öpücükler mi daha iyi hissettirir
Yoksa sarılmak mı?
Öpüşmek sadece dudaklarda kalır.
Ama sarılmanın sıcaklığı ve duygusu
Bütün vücutta kalır ve her zaman hatırlanır.
Taaaaaa uzaklarda olsanız bile…

Sana sarılmayı o kadar çok seviyorum ki.
Çünkü o sırada sol yanımda kıpırdanmalar oluyor.
Nefesim kesildiği için
Kelimler ağzımdan bir türlü dışarıya çıkmıyor.
Hapisteki mahkûmlar gibi
Dudaklarımın arkasında duruyor.

Ne kadar kötü geçerse geçsin
Yağmur alıyor götürüyor beni.
Bir rahatlama alıyor vücudumu
Ve bir o kadar uzun sürüyor.
Bu birler yağmur dinene kadar bitmiyor.
Akşamın gelmesini,

İlk önce hasretimi biriktirdim,
Kuşlara yem olarak atmak için.
Sonra tenime bıraktığın sıcaklığı söktüm,
Sen geldiğinde yeniden ısınmak için.
Saçımı hep uzun tutardım,
Ama kestirmeye karar verdim,

Sen geldin, merhaba dedin
Ve ben sevdim seni.
Sen geldin, ben elimi uzattım
Ve ben sevdim seni.
Sen geldin, bana “bir şey mi oldu? ” dedin.
Ve bende cevap verdim;

Senin nerede olduğunu soranlara
Ne diyeceğimi bilmiyorum.
O kadar çok adresin var ki bende.
Dokunduğun her yerde,

Yürüdüğün her sokakta,

Geçen gün yeni bir iş başvurusu yaptım.
Orada şöyle bir soru vardı.
Bağımlı olduğunuz maddeler,
Altında da nokta nokta nokta yerleri vardı.
Ben de YOK yazdım.

Hayat: defalarca aynı filmi yönetmiş,
Bazen sonunu hüsranlarla bitirmiş, bazen de kahkahalarla.
Kimi zaman da güldürmüş gözyaşı gelinceye kadar.
Kimi zamanda kahrettirmiş ve hıçkırıklara boğmuş.

Kimi zaman her şeyi tesadüflere bağlamış.