Yüreğimin içinde eşyasız bir oda var.
Duvarları kıp kırımızı.
Orada cam bir fanus içinde bir şey duruyor.
Yaklaş...
Biraz daha yaklaş.
Evettt...
Yüreğimde küçük bir çocuk saklıyorum.
Öyle ki, seni görünce coşuyor.
Sanki bayram geldi sanıyor.
Hadi onu bir sevindir.
Ne mi yapabilirsin?
Bir düşünelim…
Açıkçası, açıklayacak bir şeyim yok.
Ama beni zorlarsan söylemek isterim.
Çünkü açıklayacak çok şeyim var,
Söylemek istediğim çok kelime,
Yan yana dizeceğim binlerce harf,
Milyonlarca hece var.
Güldün ya,
Dünya değişti.
Sen gülmeseydin
Her şey siyah ve beyazdı.
Güldün ya,
Artık gökkuşağım var...
Birlikte bir yol haritamız vardı.
Sen pusulaydın,
Ben de gezgin...
Ben sana bakardım
Ve yürüyeceğim yolu,
Basacağım adımlarımı belirlerdim.
Geçenlerde hayata tırnaklarımı geçirdim.
Kanatana kadar.
İsyan ettim,
Yumrukladım,
Çizikler attım,
Kanayan yerleri eşeledim,
Neredesin?
Herkes bu soğuk karda biri birine yanarken,
Ben yanacak seni göremedim burada.
Neredesin?
Küçükken hep ressam olmak istemiştim.
Ama bir türlü başaramıyordum.
Boyalar akıyor,
Çizgiler taşıyor,
İnsanlar eğik,
Ağaçlar yamuk,
Hani bir anlığına evden dışarı çıkmıştın ya
Hani kısa sürede dönerim demiştin ya
Hani "yanıma fazla bir şey almayım" demiştin ya.
Ben de ısrar etmiştim.
"Olsun oralarda üşüme. Her şeyi yanına al" diyerek.
Sanki içime doğmuş...
Yokluğun/un nasıl olduğunu bilmediğimi sanma
Eğer sen yoksan, ben de bununla yanıyorsam
Emin ol biliyorum.
Keşke bilmeseydim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!