Benim acılarımda
Sevdam gibi derin
Gözyaşlarım kadar mahsum
Sözlerim gibi ağırdır
Ben sevdim mi ?.
Beni tarihle yargıla,
Taşlara kazınmış çığlıklarımla,
Rojava’nın yanık topraklarında,
Çocukların gözlerinden süzülen
Bir damla gözyaşıyla hesap sor bana.
Eşkiya aşklar yaşarım
Bir güneşin kızıllığında
bulurum gözlerini
Sevdalanırım dağlarına
Ben seninle ölmeye geldim
Yaşama'ya geldim umutlarımı
Ben Seni sevdiğimde
Gökyüzü bukadar mavi değildi
Çiçekler kokmuyordu Arjin
Soğuk kış aylarında hep üşürdüm
Denizin dalgalarını saçlarında bulurdum
Ben seni seversem, bir halkın acısı, bir annenin gözyaşı, bir çocuğun gülüşü karışır o sevdaya.
Çünkü biz, sevmeyi bile bedel ödeyerek öğrendik.
Her duygumuzda bir yas, her nefesimizde bir umut saklıdır.
Ben seni seversem, bu yalnız topraklarda yeniden bahar yeşerir; çünkü sevdam da, dilim de, kimliğim de yasaklıydı bir vakitler.
Senin adını söylerken bile bir direniş başlar içimde.
Ben tek tabanca bir adamım
bazen sosyetede bir bey efendi
bazen silvan'da bir hamalım
kimse çözemez beni
bazen akıldan noksan bir deli
bazen alimler alimi bir veliyim
Ez dızanım arjin,
Sen Hiç Gelmeyeceksin,
Diyarbakır Surlarında Haykıramıycam
Ez Ji Te Hezdikem Diye
Aklimda, Zimane Mında isyanim Olacak,
Sensizligi Anlatacak Dengbejler,
Biliyorum Dılo, Sen Hiç Gelmeyeceksin,
Diyarbakır Surlarında Haykıramıycam,
Ez Ji Te Hezdikem Diye Aklimda,
Zimane Mında isyanim Olacak,
Sensizligi Anlatacak Dengbejler,
Acım Yankılanacak Gökyüzüne,
Bazı şeyleri geç anladık biz.
Bir sesin sıcaklığını, bir bakışın derinliğini, bir dostun sessiz sadakatini…
Zamanın elimizden kayarken bıraktığı izleri okumayı bilmedik.
Kıymet, elimizden gidince değer buldu gözümüzde.
Biz, yitirdiklerimizin ardından büyüyen bir halk olduk;
acının dilini, hasretin gölgesini ezberledik.
Gözleri Kanli yaşlı gözlerle bakardı dünyaya
Ne Seveni belli nede sevdiği
Yanan yüreğinin acısıyla yazardı
Gürbet Sokaklarıda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!