Ramazan Boran Şiirleri - Şair Ramazan Boran

Bir Anka Kuşu Yalnızlığı

...!
Bir şiirlik an kadar uzaktın
An kadar içimde! ..

ufukta örgütlü bir kararma
içimde öz suları çekilmiş yaprak donanmaları
güvertesinde sere serpe
tabutlar dolusu bir gemidir şimdi içim

...
dilimi kefenleyen bir türkünün derdindeyim
sevda denilen noktanın çetelesinde yırtık bir nakaratla dolaşıyorum
ölebildiğim kadar ölüyüm
göğsüm_

...
cübbesini giyinmiş
tarifsiz bir sokağın çıkmazını öykünen
ensemde gezgin
İki izli merminin hedefindeydim

...
Mevsimler aralanıyor
Çekip giden an giibi yaralanıyor!
...

Yavaş yavaş çekilen kan gibi

...
bir kanundur ellerin senin
o mihriban ellerin

dilerse bir köleyi tahta çıkarır
dilerse gül akıtır hiddetinden hançerin

ellerim boşlukta
gözlerimde senden kalma bir çiy tufanı
ölü boşluklara çığlıklar diken-
senden sonra öğrendiler
bu el'amanı
soluğumla çatışan bu harami dumanı

Bu bir yer altı senfonisidir

-
Gideceğin yer geldiğin yerdir
O yüzden korkma!
-

İmlâsı çiğnenmiş yeminlere boğumlu
Bol ağlamaklı yokuşlarda çatladı
Bembeyaz dudakların buğusu
...

Henüz ilk cinayetinin çetelesini tuttuğu zaman

Ah benim derbeder köşemin muteber çiçeği
Bozkırın o nazlı kelebeği

Hangi gecelere şandı yıldızlı gülüşlerin
Ben şavkına minnetle serilen zifiri bir gölge iken