Ramazan Boran Şiirleri - Şair Ramazan Boran

ey saçları victoria dalgalı
gök gülüşlü
yüzü ay ovalı çocuk
...

ey renklerine çıngılar düşüren

Ah albina
Ah şeb-i Leyla'm
En Ekber nidâlarıyla uyanan
Sürgününde seher kokan sarı ezan çiçeğim!
...

Yokluğunun kırkıyla savaşıyorum
Varlığınla yıkanmak ahrete kalacak!
....
Göz kapaklarını kaldır
Küstüm çiçeği gibi boynunu bükme karşımda neria
Demirden hıçkırıklarını tığla dudağımın

Gün batımlarımın doğu yakası
Boşlukta nevri dönmüş boşluğumun sepia'sı

Aymina

Tellerle çevrilmiş bir işgâlin eşiğindeydik

Gün batımlarımın doğu yakası
Boşlukta nevri dönmüş boşluğumun sepia'sı

Aymina

Tellerle çevrilmiş bir işgâlin eşiğindeydik

hangi tarihin muamması beddua etti taşlara
kifayetsiz suskuların kahrına karıştım
ölümün kardeşleriyle tanıştım
kederim bir çığlık gibi yapıştı duvarlara

Ah herkes susarken
Havarisiz kaldı aksâda aşk
Biraz yorgun
Biraz da korkaktılar
Hıçkırıklı bir âmin gerek yeni tarihine sevdanın

henüz
çatlamamış bir nüveydi
suyun sunmadığı
toprağın kavrayamadığı
bir kün öncesiydi sessizliğin

sen
belki'lerin kanadını
ancak sapanıyla öldürdüğünde
bütün imgelerim kar tanelerine özendi
yarısını bile yaşayamadan hayatın

...
dilimi kefenleyen bir türkünün derdindeyim
sevda denilen noktanın çetelesinde yırtık bir nakaratla dolaşıyorum
ölebildiğim kadar ölüyüm
göğsüm_